ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είναι αυτή της μητέρας και του πατέρα προς το παιδί τους. Δε μιλώ βέβαια για διαταραγμένες προσωπικότητες, γιατί υπάρχουν και αυτές, ως η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα (γονείς που κακοποιούν τα παιδιά τους κλπ). Αναφέρομαι σε φυσιολογικούς ανθρώπους. Όλες οι άλλες σχέσεις είναι έτσι δομημένες που από τη φύση τους, μπορούν, ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ, να κρύβουν ιδιοτέλεια. Παιδιά δεν έχω ακόμα, γιατί είμαι 24, όμως με βάση αυτό το σκεπτικό πορεύομαι στη ζωή μου. Όποια αντίθετη συμπεριφορά, καλώς να προκύψει. Όποια συμπεριφορά μου επιβεβαιώνει τον κανόνα, απλώς δεν με κάνει να πέφτω από τα σύννεφα. Ο μόνος άνθρωπος για του οποίου τα συναισθήματα μπορώ να είμαι σίγουρη είναι ο εαυτός μου και κανείς άλλος. Όσο πιο νωρίς το καταλάβουμε, τόσο πιο πιθανό είναι να αποφύγουμε να πληγωνόμαστε και να πέφτουμε απο τα σύννεφα από τις ανθρώπινες συμπεριφορές. Δε λέω ότι πρέπει να σταματήσουμε να ζούμε, ούτε ότι είμαστε Θεοί, να πατάμε έναν διακόπτη και ως δια μαγείας να σταματάμε να νιώθουμε- δεν ζεις έτσι εξάλλου, μόνο υπάρχεις. Απλώς λέω ότι σε αυτή τη ζωή πρέπει να τα περιμένεις όλα από όλους.......