27.2.2013 | 20:48
-------
Πρίν να φύγει ήμουν λογική ,συγκρατημένη ,δοτική χωρίς όμως να έχω εξωτερικεύσει τα πάντα.Έφυγε, κατέρρευσα, ο χρόνος δεν είχε νόημα παραπέρα μόνο εφόσον μετρούσε αντίστροφα για να ξαναγυρίσει(εστω και αν αυτό αργούσε πολύ)Καθεστώς αναπόλησης και διαρκής αναμονής.και υπο αυτό το καθεστώς συνειδητοποίεις οτι ο χρόνος που κάποιος ήταν διπλα σου δεν είναι απαραίτητα ανάλογος με το πόσο σημαντικός εχει γίνει για σένα ο άλλος ούτε με το πόσο θα σου λείψει -ακόμα και τα "λίγο" εχουν τη βαρύτητά τους που δεν είναι καθόλου αμελητέα.ο χρόνος περνάει εγώ σε αδράνεια να τα έχω γαμήσει Ο Λ Α.περιμένοντας.και τώρα? πλησιάζει. μετά από τόση αναμονή και δεν ξέρεις πώς να το αντιμετωπήσεις ,εχοντας "γαμήσει τα πάντα" φοβάμαι οτι ο χρόνος θα κανει εμφανή μια τρομερή διασταση μεταξύ του πώς και ποια ήμουν τότε και ποια είμαι τώρα.Ξαφνικά ,η σιγουριά γίνεται ανασφάλεια ,οτι εκείνο το τόσο ωραίο που είχαμε μετά απο τόση αναμονή εξ αποστάσεως βγει βεβιασμένο, μήπως το κάνουμε όλο από συνειδησιακή υποχρέωση,μήπως απογοητεύσουμε ο ένας τον άλλο ,μήπως σου φανώ λίγη.ξαφνικά όλα τόσο περίπλοκα. ζ.