ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

επρεπε απο τον σεπτεμβρη να χα κανει μια μικροεπεμβασουλα ρουτινας οπως μου πε ο γυναικολογος μου αλλα φοβαμαι.φοβαμαι και να περασω απ το ιατρειο του μπροστα.φοβαμαι το τι μπορει να μου βρει μελλοντικα.πριν 5 χρονια διαγνωστηκε η μανα μου με το γνωστο,ειναι καλα,αλλα δεν τη παλευω.οταν κατι αφορα την υγεια παραλυω.πριν συμβει αυτο με τη μητερα μου δεν ηταν και το καλυτερο μου ο γιατρος-για ποιον ειναι-αλλα το περνα αποφαση και πηγαινα.Τωρα μετα απο αυτα που περασαμε και ενω εχει περασει ο καιρος συνειδητοποιω οτι εχω τεραστια ψυχολογικα.δεν μπορω να βγαλω απ το μυαλο μου οτι αναποφευκτα θα μου το βρουνε καποτε.και το μισω αυτο.προκαλω τη κακη μου τυχη με τοση σκεψη πανω σε αυτο το θεμα.δεν εχω δουλεια και δεν μπορω να απασχολησω το μυαλο μου με αλλα πραγματα και νιωθω να τρελαινομαι.δε παει αλλο.ξερω οτι πρεπει να παω και πραγματικα χρειαζομαι καποιον να μου πει ξεκαβαλα ηλιθια και πηγαινε να κανονισεις τις εξετασεις σου!!και ολα θα πανε καλα.πρεπει να πανε..