5.3.2013 | 01:33
Σαν να μην πέρασε μια μέρα...
Είμαι ερωτευμένη μαζί σου.Αφού δεν μπορώ να στο πω..ας το γράψω..Σε είδα, σε γνώρισα, σ' ερωτεύτηκα . Τόσο απλά,τόσο φυσικά..όσο αφύσικο και αν ακούγεται σε πολλούς.Ποτέ δε θα ξεχάσω την ένταση που είχαν οι αγκαλιές μας, τα βλέμματά μας και ας μην το καταλάβαινα τότε. Μόνο ένα σου βλέμμα και καταλάβαινα αν ήσουν καλά ή όχι και αν δεν ήσουν δε χρειαζόταν να το πεις..Φαντάσου, πόσο λίγο σε γνώριζα και πόσο πολύ με επηρέαζες.Το ίδιο ένιωθες και συ. Το ξέρω,κάτι μου είπες.Δεν μπορούσα να το δω, δεν μπορούσα να το διαχειριστώ..Από την άλλη δε ήταν ξεκάθαρο..ή οι συνθήκες το έκαναν περίπλοκο.Πάντα κρυβόμουν,έτσι έκανα και τότε,έτσι κάνω και τώρα. Θ' αλλάξει.Το μετάνιωσα που δεν σου έδειξα κάτι,έστω κάτι μικρό. Μπορεί να τρόμαζες, μπορεί να καταλάβαινες, μπορεί 1 στις χίλιες να ένιωθες κάτι,κάτι μικρό. Τώρα ίσως με ξέχασες..τι ίσως..σίγουρα..Ξεχνάς εύκολα,όπως όλοι οι άνθρωποι..Τα λόγια έχουν γίνειανάμνηση για μένα και αν ποτέ συναντηθούμε κάπου (άλλοτε το εύχομαιάλλοτε τ΄απεύχομαι) θα σου δώσω το χέρι μου για να ξανασυστηθούμε. Θα το παίξω ψύχραιμη, ότι είχα καιρό να σε δω και ότι σε είχα ξεχάσει.Ψέμα..Πώς να σε ξεχάσω αφού δεν σε ξέχασα ποτέ; Μέχρι τότε ... θα σε σκέφτομαι..Καληνύχτα όμορφη!