ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Eίμαι μια κοπέλα εικοσιδύο χρονών, με λένε Μαρία. Πρόσφατα χώρισα. Η δουλειά μου δε μου αρέσει, παίρνω τριακόσια ευρώ το μήνα ενώ δουλεύω κάθε μέρα έξι ώρες. Οι φίλες μου που δουλεύουν σερβιτόρες βγάζουν τριακόσια ευρώ όταν κάνουν πέντε μεροκάματα. Δεν έχω χρήματα να βγαίνω ή να ταξιδεύω ή να ψωνίζω πράγματα. Ξέρω, όλοι έτσι είμαστε. Σε όλους λείπουν όλα αυτά. Νομίζω πως αρχίζω και χάνω το μυαλό μου όμως. Τα βράδια πίνω πάρα πολύ, τα πρωινά ξυπνάω χάλια, καπνίζω υπερβολικά. Όταν πίνω κάνω ξεφτιλίκια. Μιλάω με κόσμο που δεν συμπαθώ και την επόμενη δε χαιρετάω, αναζητώ τον πρώην μου, περνάω έξω από το σπίτι του, μιλάω με κόσμο και λέω βλακείες, χορεύω σαν χαζή, γίνομαι επιθετική, το μυαλό μου δεν σκέφτεται. Μετα πηγαίνω σπίτι κοιμάμαι με τα ρούχα, κάνω εμετούς, τρώω άχαρα ότι υπάρχει στο ψυγείο, μετά ξανα κάνω εμετούς, κοιμάμαι και ξυπνάω με το αίσθημα της έκθεσης. Ότι χθες το βράδυ πάλι έκανα κάτι που εκτέθηκα. Αυτό συμβαίνει πολύ συχνά τους τελευταίους δύο μήνες. Γινόταν και παλιότερα. Ξέρω ότι δεν είμαι καλά και προσπαθώ να ξεχαστώ με ηλίθιους τρόπους, ποτό, τσιγάρο... χορό, αλλά δε βοηθάω τον εαυτό μου. Αισθάνομαι πως βλάπτω πάρα πολύ τον οργανισμό μου. Η ψυχολογία μου είναι χάλια. Θέλω να επισκεφτώ κάποιον ψυχολόγο αλλά δεν έχω τα χρήματα. Πως κάποιος μαθαίνει την αυτοσυγκράτηση; Γιατί χάνω συνεχώς τον έλεγχο; Γιατί κάνω πράγματα που δεν σκέφτομαι και την επόμενη μέρα δεν τα θυμάμαι;...