12.3.2013 | 21:48
μειδίαμα..
To ποτάμι μοιάζει με εμένα: μερικές φορέςορμητικό και αφρισμένο, πιο συχνά ήρεμο καισιωπηλό. Ένιωσα λύπη όταν το έφραξαν κάτωαπό το τεκέ και το εξέτρέψαν σε ένα χαντάκιγια να το κάνουν υπάκουο και χρήσιμο, γιανα τρέχει μέσα σε ένα αυλάκι και να γυρίζειέναν νερόμυλο. Και χάρηκα όταν πλημμύρισε,κατάστρεψε το φράγμα και έρεε ελεύθερο.Παρόλα αυτά ήξερα ότι μόνο τα εξημερωμένανερά μπορούν να αλέσουν σιτάρι...(Κ.)
