13.3.2013 | 17:54
Ας παραδεχτώ
Πρόσφατα το παραδέχτηκα στον εαυτό μου. Ας το παραδεχτώ και δημοσίως γιατί σε αυτόν δεν θα το πω ποτέ. Δν μπορώ να σε ξπεράσω με τίποτα, σε αγαπώ με το ίδιο πάθος όπως τότε στα 16 μου και ας κοντεύω 30. Είσαι ο μεγαλύτερος μαλάκας που έχω γνωρίσει, ακόμα και να το ήθελες δεν θα ήμασταν μαζί. Αλλά πιάνω τον εαυτό μου να σε νοσταλγεί πολλές φορές μέσα στην ημέρα, τα χρόνια που ζήσαμε μαζί ήταν τα καλύτερα μου, αναπολώ τις στιγμές που το να με κρατάς αγκαλιά ήταν υπέραρκετό για να έχω την απόλυτη ευτυχία και η ψυχή μου ήταν γεματη. Είμαι ευτυχισμένη που τουλάχιστον το έζησα αυτό στην ζωή μου, άλλοι δεν έχουν αυτή την τύχη. Όμως αυτό το φιλικό-ερωτικό είναι καιρός να λήξει, πλέον έχουμε άλλα όνειρα!Μακάρι να μπορούσα να στο πω να φύγει το βάρος από πάνω μου, αλλά δεν μου αφήνεις περιθώρια με τις πράξεις σου. Οπότε το λέω εδώ και αμαρτία δεν έχω!!!Άντε πάμε παρακάτω τώρα!!!!