17.3.2013 | 04:38
Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη;
Αυτό έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι στα 24 μου χρόνια. Κάθε μέρα και περισσότερο. Όσα και να συμβαίνουν γύρω μου, μέσα μου, όποιας φύσεως και να είναι τα προβλήματα που έχω και προκύπτουν κανένα δεν επισκιάζει αυτό το ερωτηματικό πριν να κοιμηθώ.Τόση δίψα, τόση λαχτάρα κι ανάγκη για να πάρω απαντήσεις αλλά δεν...Τι μας κάνει τελικά να κλεινόμαστε στο καβούκι μας; Γιατί δεν ρισκάρουμε; Δεν κινδυνεύουμε; Πόσο επενδύομαι στο "εγώ";Θέλω να ερωτευτώ! Να εξερευνήσω. Να "φάω" τον κόσμο! Μέχρι κάποια ηλικία, πίστευα ότι η ομοφυλοφιλία ήταν ο λόγος που δυσκολεύομαι να βρω τον κατάλληλο σύντροφο. Ότι εν ολίγοις το να είσαι ομοφυλόφιλος είναι ένας επιπλέον επιβαρυντικός παράγοντας σε αυτό το ταξίδι αναζήτησης.Όχι. Δεν είναι έτσι! Βλέπω γύρω μου ανθρώπους μόνους. Ανθρώπους επικοινωνιακά και συναισθηματικά ανάπηρους ή τραυματισμένους.Γιατί ρε παιδιά; Τι γίνεται;Ξέρω πως δεν είμαι ο μόνος που νιώθει έτσι. Δεν είμαι ο μόνος που θέλει να δοθεί και να αφοσιωθεί σε κάτι τόσο όμορφο. Δεν είμαι ο μόνος που δεν κάνει "εκπτώσεις".
