17.3.2013 | 14:43
Φρόνιμα κούκλα μου,
Σβήνω τα χνάρια μου δεν θα με βρείτεότι κι αν είπα θα το πάρω και θα φύγωότι κι αν έκανα δεν εξηγείταικι απ' την αλήθεια μου την νύχτα ξετυλίγωΣβήνω τα φώτα μου να δω πως άρχισατα ποιο καλά παιδιά πιστεύουν παραμύθιαγυρνάω στα πρώτα μου σε κείνα που άφησαΒΛΕΠΩ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΚΟΒΕΙ ΣΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.Φρόνιμα κούκλα μου λέω στην ψυχή μουόλα θα γίνουν όπως τά 'χουμε σχεδιάσειστο φως θα γίνεσαι ξανά δική μουκαι στο σκοτάδι θα σε χάνω μες τα δάσηΤους φόβους ξέμαθα σε κύκλους κλείνομαιδεμένο πάνω μου το ψέμα της ζωής μουστα φώτα έμαθα σκιά να γίνομαιξένο καράβι μιας θάλασσας δικής μουΌμως το ψέμα μου τα βράδια λύνεταιπαίρνει ζωή απ΄ τη ζωή γίνεται αλήθειατι κι αν το αίμα μου κρασί δεν γίνεταιΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΟΤΑΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑΦρόνιμα κούκλα μου λέω στη ψυχή μουόλα θα γίνουν όπως τά 'χουμε σχεδιάσειστο φως θα γίνεσαι ξανά δική μουκαι στο σκοτάδι θα σε χάνω μεσ' τα δάση Β. ΠαπακωνσταντίνουΜουσική: Χριστόφορς ΚροκίδηςΣτίχοι:Οδυσσέας Ιωάννου