18.3.2013 | 22:02
Όταν
στενοχωριέμαι πολύ, μου κόβεται η ανάσα. Έχω έναν κόμπο στο λαιμό, δεν μπορώ καν να καταπιώ και με πονάνε οι αμυγδαλές. Σήμερα πάλι το ένιωσα, όταν σε σκεφτόμουν γυρνώντας στο λεωφορείο. Μου λείπεις τόσο πολύ. Ελπίζω τις τελευταίες σου συνειδητές στιγμές να ήσουν ήρεμη. Θα ήταν μια κάποια παρηγοριά να ήξερα ότι δεν έφυγες από αυτή τη μάταιη ζωή απελπισμένη. Ίσως ξαναβρεθούμε κάποτε.
