ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειμαι 20 στο 3ο ετος της σχολης. στα σχολικα χρονια δεν το επεδιωξα ποτε να κανω κατι με κοριτσι ή κοπελα, ειχα αλλα ενδιαφεροντα. ουτε τωρα στη φοιτητικη ζωη τα εχω με καποια κοπελα, αν και ειμαι ωραιος και περιποιουμαι τον εαυτο μου περισσοτερο για να νιωθω εγω καλα. δεν πολυβγαινω εξω τα βραδια γιατι δε μου αρεσει ολη αυτη η δηθενιά που υπαρχει. μου εχουν πει φιλοι και εχω καταλαβει και μονος μου οτι αρεσω σε μερικες κοπελες αλλα απομακρυνομαι μολις αντιληφθω κατι τετοιο. δεν ξερω πως το εξηγειτε αυτο. νιωθω αμηχανα οταν γνωριζω παντα μια κοπελα, λεω μαλακιες που δεν εννοω και φερομαι και σαν μαλακας. το 'χω σκεφτει πολλες φορες πως αν δεν ημουν εμφανισιμος θα ειμαι μπακουρι για ολη μου τη ζωη ετσι οπως φερομαι. ισως κατι να αλλαξει στο μελλον απο θεμα χαρακτηρα.