28.3.2013 | 20:12
Χθες το βράδυ...
Χθες το βράδυ ενώ δεν είχα δουλειά, λεφτά ή έστω μια ιδέα για το τι θα κάνω στη ζωή μου χαμογελούσα.Εκείνος φταίει που χαμογελούσα.Κάναμε έρωτα και μετά είδαμε επεισόδια απο τις αγαπημένες μας σειρές και γκρινιάζαμε που τις έχουν χαλάσει.Φτιάχναμε τοστ και μαλώναμε για το πόσο πρέπει να τα τα ψήσουμε.Παζαρέυαμε ποιός θα πάει να κλείσει το φως για να κοιμηθούμε.Εγώ πήγα τελικά.Το έκλεισα και κοιμηθήκαμε αγκαλιά.Και φοβάμαι να το πω στον καθρέφτη μου οτι κάπως έτσι είναι να αγαπάς.Το λέω σ'εσάς.Κάπως έτσι πρέπει να είναι.Οταν η φιλία και ο έρωτας σταματάνε να μπερδεύονται και αρχίζουν να συνυπάρχουν μάλλον αυτό γίνεται.Κοιμάσαι και για μιά φορά δεν σκεφτεσαι. (σε κάποια γωνία ο κυνικός εαυτός μου με κοροιδευει, είμαι σίγουρη.)
