ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν δουλεύω, δεν έχω πολλές παρέες, δεν κάνω σεξ. κάποιες φορές λεω, ας προσπαθήσω, ας μη με πάρει από κάτω, ας το δω θετικά, μπορεί να φτιάξουν τα πράγματα, το παλεύω για λίγο, μετά περνάν οι μέρες, δεν αλλάζει τίποτα ουσιαστικά, ξαναπέφτω στα ίδια, δεν βγαίνω απ' το σπίτι (που να πάω; έχω βαρεθεί να κάνω βόλτες μόνη) πλέον φαίνεται στο πρόσωπο μου η κλεισούρα και η μοναξιά, πως αλλάζει αυτό; θέλω να πω, πως αλλάζει ουσιαστικά όταν αυτά που ζούμε μας επηρεάζουν κι εγώ δεν ζω καλά, είμαι υπό το μηδέν... και μου φαίνεται αυτό πλέον... και να γνωρίσεις κόσμο και να κάνεις πράγματα, επάνω σου κουβαλάς όλα αυτά που σε πονάνε, όλα αυτά που σε βαραίνουν... κι αυτό φαίνεται στους άλλους και μπορεί να μην θέλουν δίπλα τους κάποιον έτσι, λογικό... αλλά έτσι δεν αλλάζει τίποτα ουσιαστικά, συνεχίζεται ο φαύλος κύκλος... και πως σπάει όλο αυτό άραγε; δεν περιμένω απαντήσεις, απλώς ήθελα κάπου να τα πω...