ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι αντικοινωνική. Δεν θέλω να βλέπω άνθρωπο. 'Οταν μου λένε να βγούμε βρίσκω δικαιολογίες για να κάτσω σπίτι μου στον υπολογιστή μου. Ξεκόβω σιγά σιγά από όλους και έχω τάσεις φυγής. Οι φίλοι μου, μου φαίνονται χαζοί, βλάκες, άχρηστοι, ανούσιοι και πιστεύω ότι δεν μπορώ να επικοινωνήσω με άνθρωπο. Αυτά που έχω στο μυαλό μου και τα προβλήματα μου είναι πολύ σοβαρά για να ασχοληθώ με τις σαχλαμάρες τους. Το χειρότερο από όλα είναι ότι μου αρέσει πάρα πολύ να είμαι μόνη μου. Να είμαι κλεισμένη στο δωμάτιό μου και να μην βγαίνω έξω. Παρ'ολα αυτά το μυαλό μου λέει ότι δεν είναι φυσιολογικό και ότι κάτι πρέπει να κάνω. Τι να κάνω; Εγώ φταίω ή το περιβάλλον μου; Πως το καταπολεμούν αυτό;