ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειναι 18 χρονων,(εγω ειμαι σε λιγο μεγαλυτερη ηλικια).Πολλες φορες σε λογομαχιες μιλαει απαισια στους γονεις μας..τον τελευταιο καιρο ειχε ηρεμησει βεβαια,μεχρι χθες που απο μια ασημαντη αφορμη βγηκαν κι αλλα θεματα στο προσκηνιο,και εβρισε τη μητερα μου και ο πατερας μου τον εδιωξε απο το σπιτι.Τον ειχε προειδοποιησει και παλαιοτερα,αλλα μαλλον ο αδερφος μου δεν πιστευε πως θα γινοταν ποτε αυτο.Τον ειχαν παραπεμψει οι γονεις μου και σε ψυχολογο,(γιατι γενικα εχει την ταση να πιστευει οτι συνεχεια οι γονεις μου τον αδικουν,και λενε πραγματα πισω απο τη πλατη του-που δεν ισχυει,παντα εκαναν το καλυτερο για εκεινον..)και μια πηγαινε εν τελει στον ψυχολογο,μια οχι ,και το οτι μερικες φορές δεν πήγαινε στα ραντεβού ηταν ενας ακομη λογος που ο πατέρας μου του είπε να φυγει,καθως πιστευει οτι δεν κανει κάτι για να βοηθήσει τον εαυτο του. Το θέμα είναι οτι χθες που συνεβη το περιστατικό ,εκλαιγα ολη μέρα, ένιωθα απαίσια,(ακόμη νιώθω), αλλά ηρέμησα καπως οταν με πήρε τα ξημερώματα,και μου είπε πως κανεις φιλος του δεν μπορεί να τον φιλοξενήσει ,και του ειπα να ερθει να κοιμηθεί εδώ. Οπότε ήξερα πως τουλάχιστον θα ηταν ασφαλης.Σήμερα που ξύπνησε, σηκώθηκε και έφυγε κατευθείαν ,χωρις να μιλησει καν στους γονεις μας,και μετα που τον πηρα τηλεφωνο μου είπε οτι θα μείνει σε εναν φιλο του σημερα το βραδυ.Επίσης με ρώτησε ,αν οι γονεις μας θα φυγουν για λιγο απο το σπιτι για να ερθει να κανει ενα μπανιο..Ειμαι πολυ στενοχωρημένη, όλη την ώρα σκέφτομαι ποσο μόνος θα νιώθει,και οτι δεν εχει τη σιγουριά του σπιτιου μας,και πρέπει να ειναι όλη μερα στους δρομους..Ειναι καλο παιδι ρε γαμωτο,βλαμμενο μερικες φορες ,αλλα καλο καταβαθως.Απλα αυτο το στομα του να μπορουσε να ελεγξει..Μακαρι να φτιαξουν τα πράγματα,ανησυχω μην παει και μπλεξει,ή μη και δε γυρισει καθολου,γιατι ειναι πολυ εγωιστής..Δοκιμασα να του μιλησω,αλλα δεν ακούει τίποτα..