ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδω και ενα χρονο εχω απιστευτη ανασφαλεια με τον ευατο μου και μισω το σωμα μου σε υπερβολικο βαθμο..ειμαι 17 χρονων(αχ αυτη η εφηβεια! ) Φετος καπως το εχω ξεπερασει το ολο θεμα αλλα περυσι ειχε παραγινει το πραγμα..δεν εβγαινα εξω γιατι ενιωθα χονρτη και οχι ελκυστικη.μαλιστα πολλες φορες χτυπουσα και το σωμα μου.το μισουσα! δεν μου αρεσε τιποτα..φετος οχι οτι μου αρεσει το σωμα μου απλα ειναι πιο ηπια τα πραγματα..αλλα ωρες ωρες ειλικρινα θελω να με καταπιει η γη,να εξαφανιστω.δεν υπαρχει μια στιγμη που να πω οτι ναι μου αρεσει το σωμα μου.ειμαι καλα και νιωθω ωραια! ειχα σχεσεις και κατακτησεις και συνεχιζω να εχω..αλλα αν δεν νιωθω εγω καλα ποιο το νοημα? .αυτη την περιοδο ειμαι μονη μου και πιστευω οτι η κυρια αιτια ειναι το σωμα μου.παντα το πιστευα.ξερω οτι ολο αυτο ακουγεται καπως και φαινομαι ρηχη..αλλα αν αγαπησω για μια φορα τον ευατο μου και κυριως το σωμα μου πιστευω οτι θα αλλαξουν τα πραγματα.και ενα ωραιο σωμα πιστευω οτι θα μου εξασφαλισει και ενα κομματι της ευτυχιας μου! εχω κανει αλλεπαληλες προσπαθειες για διαιτα αλλα εχω ενα κακο..δεν ειμαι υπομονετικη! τα παραταω και λεω αφου δεν προκειται να χασω τι το παιδευω το πραμα? δεν αντεχω αλλο..για μια φορα ΘΕΛΩ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΟΜΟΡΦΑ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ.δεν τα εχω πει σε κανεναν και εστω και που τα ειπα εδω νιωθω μια μικρη ανακουφιση..ξερω οτι στη ζωη μας υπαρχουν σοβαροτερες αξιες και προβληματα αλλα τωρα αυτο αντιμετωπιζω.αυτα που λετε.! :)