8.4.2013 | 11:40
Και στην τελική τι ζητάω ε;
Έναν άνθρωπο να χωθώ ατην αγκαλιά του χωρίς να πρέπει να δίνω εξηγήσεις, να νιώθω εκεί μέσα ξεχωριστή και κείνος να νιώθει ο πιο ξεχωριστός άνθρωπος του κόσμου επειδή απλά αγαπιόμαστε. Κι αν ξανακούσω ότι όσο το κυνηγάς αυτό φεύγει θα βαρέσω ενέσεις. Βλέπω και άτομα που δεν το κυνηγάνε, πάλι μόνοι είναι και όχι δεν είναι ελεύθεροι! Δεν είπα όποιον κάτσει, όχι μια οποιοδήποτε αγκαλιά αλλά αυτή που μέσα της θα ταιριάξω και θα θέλει και κείνη να μείνω μέσα της όσο πάει, και να θέλει να πάει στο για πάντα(κι ας είναι ανέφτικτο το για πάντα). Όχι πείτε μου, γιατί καλύτερα χωρίς μια σχέση; Γιατί να μην θέλω σχέση; Οκ τόσο καιρό που ήμουν μόνη ήμουν ελεύθερη, αλλά τώρα ναι θέλω κάποιον να λειτουργήσουμε μαζί... όμορφα κι αρμονικά... Και πείτε ό,τι θέτε, πείτε απελπισμένη, δυστυχισμένη, δεν με νοιάζει. Εγώ δεν αντέχω άλλο τη μοναξιά που κουβαλάνε οι γύρω μου. Θέλω μια ζεστασιά, στο κάτω-κάτω και για τους φίλους ποτέ δεν ήμυον αρκετή πάντα ψάχνανε εκείνο τους το ταίρι κι ούτε που το παραδέχονται, ενώ εγώ που το λέω είμαι απελπισμένη και περίεργη... ώχου αφήστε με! Τέλος να πω, ναι είναι παροξυσμός. Και οφείλεται σε σένα που γνώριζα, ταίριαξα στην αγκαλιά σου αλλά εσύ δεν με ήθελες τελικά ΓΙΑΤΊ αν με ήθελες δεν θα κανες τα πάντα να με διώξεις και δεν θα μου λέγες πως με διώχνεις μακριά σου επειδή μ' αγαπάς. Αυτό :(