________________
1.
Αγαπητή Α,Μπα
Πώς στο καλό ξεχνάς; Πώς στο καλό ξεπερνάς μια σχέση και πας παρακάτω χωρίς να σου θυμίζει κάτι αυτόν; Πώς πίνεις, γίνεσαι τύφλα χωρίς να σου περάσει από το μυαλό αυτός; Πώς πας στον επόμενο χωρίς να νιώθεις ότι του δίνεις λίγα; Δεν ξέρω αν έχεις ακούσει το another love του Tom Odell αλλά εκφράζει αυτό ακριβώς..Νομίζω ότι όλες οι επόμενες σχέσεις μετά την πρώτη μεγάλη και "σοβαρή" σχέση ,θα είναι αδικημένες. Είναι λογικό να τα σκέφτομαι ή απλά θα τα ζήσω κ θα καταλάβω από πρώτο χέρι;
Περιμένω την δική σου καυστική γνώμη!- Oblivion_66
Αν θέλεις, μπορείς να σέρνεσαι και να μοιρολογάς και να πρήξεις τους επόμενους, δεν μπορώ/δεν έχω λόγο να σε σταματήσω.
Αν η ερώτηση είναι ειλικρινής και δεν χαϊδεύεσαι και όντως θέλεις να ξεπεράσεις μια σχέση και να πας παρακάτω, αφού αναρωτιέσαι, η απάντηση είναι η εξής:
Αν τον χώρισες εσύ, σου υπενθυμίζω ότι οι λόγοι που σε έκαναν να χωρίσεις ισχύουν ακόμα.
Αν σε χώρισε αυτός, δεν ήταν ο έρωτας της ζωής σου.
Αν χωρίσατε με κοινή συναίνεση: λυπήσου μας.
________________
2.
Έγραψα πολλά, αλλά dear Α, μπα και αναγνώστες θα ήθελα τη γνώμη σας!
Νιώθω άσχημα και δεν ξέρω από που να το πιάσω!
Από μικρή άκουγα διάφορα και όσο να 'ναι αυτά σου εντυπώνονται στο υποσυνείδητο και σου δημιουργούν ίσως μια δικλείδα ασφαλείας. Που αναφέρομαι; Στη σωματική ακεραιότητα των γυναικών, που μόνες βράδυ σε ''ερημιές'' αποτελούν εύκολο στόχο για παρενόχληση, κακοποίηση και ούτω καθεξής! ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ! Είναι άδικο που μας έχει εντυπωθεί αυτός ο φόβος! Ας είμαστε επιφυλακτικές οκ και να έχουμε επίγνωση του κινδύνου αλλά νιώθω ότι ίσως υπερβάλλουμε λιγάκι, αν κι αναπόφευκτο. Μα όταν γυρνάω αργά βράδυ από μετρό σπίτι, μόλις 10 λεπτά απόσταση, αν υπάρχει τύπος που παίρνει την ίδια κατεύθυνση, έχω βγάλει φτερά και 'χω γίνει σίφουνας.. και ζω σε μια ήσυχη γειτονιά. Έλεος!
ΚΑΙ ΟΚ βράδυ μόνη προσέχεις παραπάνω πάει στο καλό!
Αυτό που είσαι μέσα στα ΜΜΜ κι αν υπάρχει συνωστισμός και δεις κανα περίεργο τύπο επιφυλάσσεσαι μην φας χούφτωμα ή τρίψιμο κτλ .. ; Αν και δεν συμβαίνει συχνά, έχω ακούσει πολλά!!!
ΑΛΛΑ αυτό που δεν ανέχομαι είναι μέρα μεσημέρι να κάθομαι σε παγκάκι σε κεντρικότατο σημείο της Αθήνας και να σταματάει ένας ποδηλάτης και να συνειδητοποιείς ότι τον έχει βγάλει έξω και ... ΗΜΑΡΤΟΝ!! Και τα ΜΑΤ λίγο παρακάτω.. Έχω ακούσει πολλά τέτοια συμβάντα αλλά όχι καταμεσήμερο με ντάλα ήλιο. Ενώ δεν ήταν κάτι το τρομερό νιώθω τα μάτια μου να βιάσθηκαν από το θέαμα. Ας μου πει κάποιος σ' αυτές τις περιπτώσεις τι κάνεις; Φωνάζεις; Τι; Εγώ σηκώθηκα σοκαρισμένη κι έφυγα.
Σήμερα λοιπόν, αν δεν είχε γίνει το παραπάνω, ίσως να μην είχα αντιδράσει έτσι. Εκεί που καθόμουν εντός συρμού, παρατήρησα έναν περίεργο τύπο( βέβαια θα πεις τι ορίζω ως περίεργο αλλά τε σπα), που ήταν αναποφάσιστος για το αν θα κάτσει, κι εν τέλει έκατσε στα απέναντι καθίσματα. Επειδή ήταν ακριβώς απέναντι μου, ήταν αδύνατο να μην προσέξω ότι το χέρι μπήκε εντός παντελονιού, αν κι είχε παραπανίσια κοιλιά οπότε δεν ήταν πολύ ευδιάκριτο. Αλλά και στη τσέπη να το ΄χε βάλει μέχρι που θα 'φτανε πια; Κι ενώ λοιπόν εγώ κοιτούσα αλλού, συνειδητοποιώ ότι έχει καρφώσει το βλέμμα του πάνω μου και τότε τον κοιτάζω επίτηδες κι εγώ, αλλά αντί να αποστρέψει το βλέμμα, συνέχισε να με κοιτάζει και ειλικρινά, δεν ξέρω γιατί, αλλά με ενόχλησε αφάνταστα και με 'κανε να νιώσω πολύ άβολα (ίσως έφταιγε το χέρι εντός παντελονιού)!! Τώρα θα πείτε θα απαγορεύσουμε στον κόσμο να μας κοιτάζει; Αλλά έλα που του ζήτησα να σταματήσει και κάτι μουρμούρισε, ενώ συνέχισε να κοιτάζει και του κάνω μπορείτε να μην με καρφώνετε με ενοχλεί (ή κάτι τέτοιο). Μετά δεν σήκωσε ούτε βλέφαρο προς την πλευρά μου μέχρι που σηκώθηκα και πήγε και στάθηκε όρθιος μπροστά από τη θέση που καθόμουν..
Και το ερώτημα μου; Ήμουν υπερβολική; Σε κάτι τέτοια το βουλώνεις και δεν λες τίποτα; Πώς αντιδράς σε συνθήκες που σε παίρνει; ΑΝ ήμασταν κάπου χωρίς κόσμο θα είχα τρομοκρατηθεί λιγάκι γιατί ήταν λίγο creepy..
Βέβαια στεναχωρήθηκα μετά που μίλησα έτσι, αν και ευγενικά, γιατί μου φάνηκε ότι παραμιλούσε και ότι ίσως να 'χε κάποιο πρόβλημα.. but still! Και σε ένα λιγούρη πάντως μεσίληξ εν αναμονή του μετρό, tου 'χω πει πιο κοφτά τι κοιτάς γιατί με περιτριγύριζε ξεδιάντροπα και κοιτούσε αδιάκριτα.
Αρχικά σκέφτηκα αν πρέπει να συντομεύσω το μεγάλο κείμενο αλλά αποφάσισα πως όχι, χρειάζονται όλες οι λεπτομέρειες.
Δεν ήσουν υπερβολική, έχεις όλα τα δίκια με το μέρος σου. Δεν το συζητάμε για τους εφαψίες και για τους επιδειξίες – εκεί δεν νομίζω ότι διαφωνεί και κανείς – αλλά το έντονο βλέμμα είναι σαφώς, σαφέστατα παραβίαση προσωπικής σφαίρας. Το κάρφωμα είναι πολλαπλών χρήσεων, μια κίνηση με πάρα πολύ νόημα, ακόμη και στο ζωικό βασίλειο. Το επίμονο βλέμμα μπορεί να είναι φλερτ, αν υπάρχει ανταπόκριση, αλλά αν δεν υπάρχει, είναι επιβολή δύναμης και δήλωση κυριαρχίας (με πρόφαση το φλερτ, αλλά μην ανοίξουμε τώρα αυτό το τεράστιο κεφάλαιο). Οπότε όχι, δεν είναι καθόλου αθώο, φυσικά και πρέπει να αντιδράσεις, αρκεί να είσαι σίγουρη ότι είσαι ασφαλής. Πρώτα έρχεται η ασφάλεια σου και μετά τα υπόλοιπα. Αναλόγως αποφασίζεις, μπορεί το να φύγεις χωρίς να μιλήσεις σε κάποιες περιπτώσεις να είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις.
________________
3.
Γειά σου Λένα!
Εχω κι εγώ ένα μικρό προβληματισμό.. Χωρίσαμε μετά από 1 χρόνο κ κάτι. Το ουσιαστικό πρόβλημα ηταν το σεξ, δεν υπήρχε χημεία καθόλου. Κατά τ'αλλα αγάπη πολλή αλλα οταν μιλάμε για ερωτικό ζευγάρι..πως μπορείς να συνεχίσεις χωρις την ελξη; Για να μην τα πολυλογώ, ωριμα και πολιτισμένα αφού εντοπιστηκε το προβλημα, έγινε προσπάθεια αλλά λύση δε βρεθηκε, χωρίσαμε ηρεμα. Εχοντας περάσει 2 μήνες τώρα, συνεχίζω να τον αγαπώ πολύ αλλα το θεμα μου είναι οτι μου λείπει κιολας,τον σκέφτομαι κι αυτο εγω το μεταφράζω ως ερωτική αγάπη,όχι φιλική (παρολο που δε σκέφτομαι οτι θέλω να του κάνω σεξ). Και αφού λοιπόν δεν είμαστε μαζί, στεναχωριέμαι.. Δε θέλω να ξαναείμαστε ζευγάρι (γιατί δε θα αλλάξει κάτι) αλλα δε θελω και να στεναχωριέμαι που δεν είμαστε. Το θέμα μου είναι πως για να το ξεπεράσω καταλήγω σε λάθος μεθόδους. Προσπαθώ να τον απομυθοποιήσω εντελώς στο μυαλό μου, τον μειώνω, τον ρίχνω στα μάτια μου. Επικεντρώνομαι μονο στα αρνητικά του στοιχεία (που ολοι εχουμε εννοειται) και τα γιγαντώνω ώστε να τον εκμηδενίσω. Αλλά είναι τόσο άδικο όλο αυτό που του κάνω (εστω κ μονο μεσα στο μυαλό μου) γιατί πραγματικά πρόκειται για έναν υπέροχο άνθρωπο και στο λέω αλήθεια! Είναι τρομερά άδικο για εκείνον ολο αυτό, παρόλο που δεν το ξέρει οτι το κάνω. Νιώθω τύψεις κ μόνο για τις σκέψεις μου. Κ τόσο ανώριμη! Σκεψου οτι αυτη την περίοδο αποφεύγω κάθε πιθανη επικοινωνία μαζί του για να μη μου θυμιζει ποσο καλος είναι (και ομορφος και έξυπνος κλπ κλπ) ώστε να "διαγραφεί" κ καλά απο το μυαλό μου. Από την άλλη, αν κάτσω να τον δω ρεαλιστικά, έτσι οπως τον γνώρισα δηλαδή όλο αυτόν τον καιρό και όπως πραγματικά ειναι (ακόμα και η σταση του αφότου χωρίσαμε, είναι αξιοθαυμαστη) θα πέσω στα πατώματα...
Ειμαι τρελη; Τι να κάνω; Πως να τον αντιμετωπίσω στο μυαλό μου; Γενικά είμαι λογικό ατομο, αλλά όταν θελω να με προστατέψω απο τη λύπη κανω σα χαζη με τις μεθοδους που επινοω... Μου θυμίζω λίγο το Eternal Sunshine of the Spotless Mind.
Θα έλεγες ότι είσαι λογικό άτομο;
Ωραία, πάρε λίγη λογική.
Δεν κάθεσαι και σκας γι'αυτό που συνέβη, αλλά για κάτι που δεν υπάρχει.
Κάθεσαι και σπαταλάς ενέργεια για να πείσεις τον εαυτό σου ότι κάποιος είναι σκάρτος ενώ δεν είναι, παράλληλα δε ξέρεις ότι δεν ήταν αυτό το πρόβλημα, αλλά ότι δεν υπήρχε ερωτική έλξη, και εξακολουθεί να μην υπάρχει. Δηλαδή έχεις δημιουργήσει ένα φανταστικό πρόβλημα και προσπαθείς να το λύσεις, ενώ υπάρχει ένα πολύ αληθινό πρόβλημα που προσπαθήσατε να λύσετε από κοινού, και δεν τα καταφέρατε, και χωρίσατε.
Αν είναι καλός και έξυπνος και όμορφος αλλά δεν θέλεις να τον γδύσεις περίμενε λίγο και μετά μπορείτε να προσπάθησε να γίνετε φίλοι. Χωρίσατε, δεν πέθανε.
________________
4.
Αγαπητή Α, μπα
Είμαι 27 χρονών και ο φίλος μου 31. Είμαστε μαζί 3 χρόνια. Μέχρι προσφάτως όποτε κοιμόμασταν μαζί ήταν στο δικό μου σπίτι. Τον τελευταίο καιρό για διάφορους λόγους έχουμε σαν φωλιά το δικό του όπου μένει μόνος του. Από τότε που έγινε αυτό η διάθεσή μου για σεξ έχει πέσει κατακόρυφα και νομίζω ότι φταίει η διακόσμηση του σπιτιού του. Σε άλλα μέρη δεν έχω πρόβλημα, εκεί όμως δεν μου βγαίνει καθόλου. Κουρτίνες, ριχτάρια, τραπεζομάντηλα και σεντόνια είναι όλα από το ίδιο 80's ύφασμα με το μέτρο (μπλε ελεκτρίκ με πορτοκαλί ζούδια). Σε όλο το σπίτι είναι απλωμένα μπιμπελό από βαφτίσια και εικονίτσες και στους τοίχους έχει από κείνα τα κεντήματα με άλογα στο ηλιοβασίλεμα. Προσφέρθηκα πολύ διακριτικά να τον βοηθήσω στη διακόσμηση και μου το έκοψε λίγο απότομα επειδή λέει τον χώρο τον έχει επιμεληθεί η μάνα του και αυτή ξέρει καλύτερα (ενός λεπτού σιγή για μια καρδιά που ράγισε). Να σημειώσω ότι δεν υπάρχει οικονομικό πρόβλημα για δυο ριχτάρια και δυο σεντόνια, του τα κάνω και εγώ δώρο άμα είναι, αλλά δεν θέλει. Πώς μπορώ να αλλάξω λίγο τον χώρο χωρίς να τον θίξω;- νο κούκου
Αυτό εννοώ όταν λέω ότι δεν ακούτε τα καμπανάκια! Ακριβώς αυτό! Ευχαριστώ, μου έδωσες καταπληκτικό παράδειγμα.
Ο φίλος σου, τον οποίο ξέρεις τρία χρόνια, σου απαγόρεψε να κάνεις αλλαγές στο σπίτι του επειδή το έχει διακοσμήσει η μαμά του και αυτή ξέρει καλύτερα.
Μετά από αυτή τη βόμβα νετρονίων που έχει κάψει χωράφια, έχει αχρηστεύσει υποδομές και έχει ξεριζώσει γυναικόπαιδα, εξακολουθείς πιστεύεις ότι το πρόβλημα που έχεις είναι η διακόσμηση του σπιτιού του;
Και η απορία που έχεις είναι 'πώς να μην τον θίξω;'
Χρειάζεται να γράψω κι άλλα;
________________
5.
Πολυαγαπημένη Λένα, τι παθαίνουμε όταν βλέπουμε έναν όμορφο άνθρωπο; γιατί είμαστε πρόθυμοι να συγχωρέσουμε πιο εύκολα; τι συμφέρον έχουμε;
Κάθε κοινωνία έχει τα δικά της πρότυπα ομορφιάς όπως και σε κάθε εποχή. Πόσο επιφανειακοί παίζει να είμαστε όταν γινόμαστε καλοθελητές με έναν παραβάτη του νόμου; από μια φωτογραφία και μόνο ! Η οποία μάλιστα έγινε viral μετά την σύλληψη του. Για τον συνεργό του ούτε λόγος. - Jeremy Meeks
Το μυαλό μας, για να ικανοποιήσει την ανάγκη του για άμεση πληροφορία ώστε να ξέρει τι να κάνει το επόμενο δευτερόλεπτο, βασίζεται αρχικά σε εντυπώσεις, και από εκεί βγάζει πολύ γρήγορα συμπεράσματα. Οι άνθρωποι μονίμως υποθέτουν, κάνουν προβολές, χρησιμοποιούν συναίσθημα και ένστικτα για να βγάλουν πολύ γρήγορα συμπεράσματα, και ενώ τα συμπεράσματα αυτά έχουν προκύψει από εντυπώσεις και προκαταλήψεις (φοράει γυαλιά/είναι διαβασμένος), τα θεωρούν αποφάσεις που έχουν παρθεί μετά από σκέψη και πολύ δύσκολα αλλάζουν.
Η ομορφιά είναι ένα πάρα πολύ ισχυρό και πρώτο ερέθισμα, που προηγείται του λόγου. Πρώτα βλέπουμε την εμφάνιση του άλλου, και αν είναι αστραφτερή και ευχάριστη, κρατάμε το ευχάριστο αυτό συναίσθημα που μας προκαλεί και σταματάμε να παρακολουθούμε τι λέει. Ακόμη και αν λέει βλακείες, τις συγχωρούμε, για να συνεχίσουμε να παρακολουθούμε αυτή την ωραία εικόνα. Δεν διαφέρει από την εμμονή μας με αστραφτερά αντικείμενα για τα οποία πληρώνουμε όσο όσο.
________________
6.
Γεια σου βρε Λενιω.Μ αρεσει που τα λες σταρατα και που δινεις την προφανη απαντηση που ειναι μες τη μουρη μας και δε θελουμε να δουμε.Γι αυτο σε γουσταρω. Ακου τι επαθα προχθες και πες μου τι πιστευεις πραγματικα.Ειμαι εδω και 2 χρονια σχεδον με εναν ανθρωπο υπεροχο.Η σχεση μας ειναι μια ομαλοτατη σχεση, με τα πανω της τα κατω της, τους τσακωμους της και ο,τι συνεπαγεται γενικα μια σχεση.Ολα γκουντ. Προχθες εγινε το εξης ομως.Στο πρωινο μας ξυπνημα, κι ενω μολις ανοιγει το ματι και ειμαστε και οι δυο μεταξυ υπνου -ξυπνιου και αγαπης και γουτσου γουτσου μου λεει ο καλος μου "Γιαννης αγαπαει Λενα". Και μαντεψε..δε με λενε Λενα.Αντιθετα, Λ. ειναι το ονομα της πρωην του, που εχουνν χωρισει 453759347 χρονια πριν μεν, τον ειχε πληγωσει πολυ δε..Δεν ειπα κουβεντα εκεινη την ωρα.δεν ηξερα πως να αντιδρασω.Εκεινος δεν προσπαθησε να δικαιολογηθει.Ειπε απλα, "τι μαλακια ειπα τωρα, δεν ξερω γιατι εγινε αυτο" και ζητησε συγνωμη.Μετα απο κανα πενταωρο που ξανασυζητηθηκε του πα οτι χαλαστηκα.Και παραδεχτηκε οτι ηταν χοντρο αλλα χωρις καμια σημασια επισης.ΚΙ εγω τι να σκεφτω; Απλη παραδρομη της γλωσσας; Ή φαντασματα τον στοιχειωνουν; Ευχαριστω προκαταβολικα ρε
κουκλα!φΙΛΙΑ- balletgirl
Δεν υπάρχει λόγος πανικού βρε παιδί μου. Ένα μεμονωμένο περιστατικό είναι. Αν δεν έχει συνέχεια, αν δεν συνδυάζεται με άλλα, αν ήταν μια στιγμή που πέρασε, ήταν αυτό που ήταν. Μεταξύ της απλής παραδρομής της γλώσσας και των φαντασμάτων που τον στοιχειώνουν υπάρχουν και χιλιάδες ενδιάμεσα στάδια (τι μανία ρε παιδί μου με αυτές τις εξηγήσεις που είναι από το ένα άκρο στο άλλο!) Μπορεί να τη σκέφτηκε εκείνη την ώρα, μπορεί να τη σκέφτεται πού και που – δεν είναι περίεργο, και δεν είναι οπωσδήποτε καταστροφικό – μπορεί και να την αγαπάει λίγο ακόμα, ακόμη και αυτό δεν είναι οπωσδήποτε ανησυχητικό. Έτσι είμαστε, γενικά. Δεν ξεγράφουμε εύκολα, και δεν χρειάζεται να ξεγράψουμε. Τώρα είναι μαζί σου. Και περνάτε ωραία. Ωραία λοιπόν.
________________
7.
Οι περίοδοι της ανθρωπότητας εκτός από τις αλλαγές που τις χαρακτηρίζουν (τεχνολογικές, οικονομικές, πόλεμοι κ.α.) διακρίνονται και για κάτι άλλο: για τον τύπο του ανθρώπου που δημιουργούν. Γιατί? Επειδή ο άνθρωπος εσωτερικεύει τους εξωτερικούς κανόνες και τις εξωτερικές αξίες. Οι εξωτερικοί κανόνες και αξίες διδάσκονται στα άτομα δια μέσου διαφόρων θεσμικών οργάνων όπως οικογένεια, εκπαιδευτικά ιδρύματα, θρησκευτικοί θεσμοί κλπ. Και είναι χαρακτηριστικές της περιόδου της ανθρωπότητας, δηλ την χαρακτηρίζουν.
Ο ψυχισμός του ατόμου είναι ο τρόπος με τον οποίο θεμελιώνει τη σχέση του με τον κανόνα (σχέση υπακοής ή αντίταξης) και αναγνωρίζει τον εαυτό του δεσμευμένο με την υποχρέωση να τον ακολουθεί ή να αντιδρά. Αυτοί που τον ακολουθούν είναι σαφώς η μεγάλη πλειοψηφία και αυτοί που αντιδρούν η συντριπτική μειοψηφία. Εξηγείται από το ότι ο άνθρωπος φοβάται την ελευθερία του και αντ'αυτού (αντί δηλαδή να είναι ελεύθερος και αυτόνομος) θέλει κάποιος άλλος να αποφασίζει για αυτόν. Πάραυτα υπάρχουν εξαιρέσεις (η συντριπτική μειοψηφία).
Ο χριστιανισμός είναι μία περίοδος της ανθρωπότητας. Χαρακτηρίζεται από την αυστηρότητα των αξιών του και των κανόνων του. Συνεπώς ο τύπος του ανθρώπου που δημιούργησε χαρακτηρίζεται από το ότι έχει εσωτερικεύσει αυστηρούς κανόνες και αξίες.
Η αυστηρότητα ως προς τον εαυτό μας δημιουργεί σκληρότητα, μπορούμε όλοι να το καταλάβουμε αυτό. Αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας με αυστηρότητα και άρα με σκληρότητα. Ο βαθμός της σκληρότητας διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο καθώς υπάρχουν άπειροι τρόποι εσωτερίκευσης, δηλ υπάρχουν άπειροι τρόποι να εφαρμόσει κανείς τον εξωτερικό κανόνα και τις εξωτερικές αξίες.
Η σκληρότητα κατά την ψυχολογία δημιουργεί τον σαδομαζοχιστικό τύπο ανθρώπου. Με 'απαλή' προσέγγιση μπορούμε να πούμε ότι ο σαδισμός και ο μαζοχισμός είναι οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Αυτός ο τύπος ανθρώπου φέρεται σκληρά στον εαυτό του (μαζοχισμός) και κατά τον ίδιο τρόπο σκληρά στους άλλους ανθρώπους (σαδισμός). Είναι ο ίδιος άνθρωπος που φέρεται σκληρά, αυτό που διαφέρει είναι το αντικείμενο με το οποίο σχετίζεται που είναι είτε ο εαυτός του ή οι άλλοι. Δεν είναι τυχαίο το ότι σαδισμός και μαζοχισμός αναφέρονται μαζί.
Η θρησκεία που διδάσκει την αγάπη είναι αυτή που λέει ότι για να φτάσεις στην αγάπη θα πρέπει να είσαι σκληρός με τον εαυτό σου. Και που δημιούργησε τον τύπο του ανθρώπου που είναι σκληρός με τον εαυτό του και τους άλλους.
Άρα γιατί όσοι πιστεύουν είναι τόσο μα τόσο σίγουροι ότι πρεσβεύουν την αγάπη?
..είναι τόσο σίγουροι!
Τι θέλεις να πεις Βίρνα; Ότι τα θρησκευτικά δόγματα έχουν αντιφάσεις; Εννοείς ότι υπάρχουν ανακολουθίες στη θεωρία τους; Δηλαδή θέλεις να πεις ότι λένε ό,τι βολεύει κάθε φορά, ανάλογα με την εποχή και την κοινωνία; Μήπως υπονοείς ότι είναι σαν πολυεθνικές με ρίζες στα βάθη των αιώνων που επιβιώνουν επειδή πουλάνε το καλύτερο προϊόν, αφού είναι αόρατο; Εννοείς ότι αυτό το προϊόν είναι η ελπίδα; Τι εννοείς Βίρνα; Μίλα καθαρά Βίρνα!
σχόλια