ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 22 χρονων και εχω αρχισει να κουραζομαι απο τον τροπο που βλεπω οτι με κρινουν οι φιλοι μου. Εμμεσως πλην σαφως, με κρινουν για τα ρουχα μου (επειδη, αν και καποιες στιγμες θα μπορουσα, δεν επιλεγω να παρω το μπλουζακι των 120 ευρω αλλα των 30) με κρινουν για το κινητο μου (οχι ρε φιλε, δεν θεωρω αναγκη το iphone,και το πικι πικι ενω υποτιθεται οτι πινουμε καφε) για το αυτοκινητο μου που ειναι παλιο(ακομη και αφου ειμαι ο μονος με αμαξι και τους κανω και το ταξι) για το οτι δεν εχω facebook και δεν γουσταρω να περναω το μισο βραδυ βγαζοντας φωτογραφιες, για το οτι δεν γουσταρω τα μπουζουκια και τα ξεκωλα που εκεινοι μου πασαρουν για να περασω τη νυχτα, για το οτι προτιμω να παω καλοκαιρι στον κολλητο μου στη σαμο αντι για τη μυκονο για..για.. Ουτε εγω συμφωνω με τη δικη τους συμπεριφορα αλλα δεν μιλαω γιατι ειναι επιλογη τους. Εκεινοι γιατι δεν μπορουν να δεχτουν τις δικες μου επιλογες; Προσπαθησα να τους πω οτι η φαση με ενοχλει και με εβγαλαν και τρελο.