24.4.2013 | 04:13
...
Γενικα πιστευω οτι ειμαι δυνατη και σκληρη,ειμαι 18 χρονων.Κλαιω μονο απο νευρα..σημερα ομως ακουσα ενα τραγουδι και δακρυσα,επειδη μου θυμησε τον πατερα μου.Οι γονεις μου ειναι χωρισμενοι εδω και 8 χρονια,ζουμε με την μητερα μου,και τον πατερα μ τον εχω δει ελαχιστες φορες,μετρημενες στα δαχτυλα..αν και μενει λιγα χιλιομετρα μακρια απο το σπιτι μας...τον μισω με ολη μου την καρδια,ειναι μακραν το χειροτερο ειδος πατερα.Δεν επιδίωξε ποτε να εχει μια εστω και τυπική σχεση με εμας.Επισης δεν εχει δωσει ουτε 1 ευρω ολα αυτα τα χρονια,ποτε.Πλεον εχει αλλη οικογενεια,ευχομαι με ολη μου την καρδια στα καινουργια του παιδια να μην φερθει οπως σε εμας.
