ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διάβασα ένα κείμενο σήμερα στη LIFO με τίτλο: "Θέλει θάρρος να μείνεις στην Ελλάδα" (συνήθως προτιμώ τα λιγότερα βαθυστόχαστα όπως τον thecurlysue, με τον οποίο πεθαίνω στο γέλιο!)και σκέφτηκα οτι βλέπω πολύ συχνά παρόμοια κείμενα για ανθρώπους που έκαναν την καρδιά τους πέτρα και πήραν τη δύσκολη αυτή απόφαση να μείνουν στην Ελλάδα και δεν την εγκατέλειψαν τώρα στις δύσκολες στιγμές για μια τέλεια ζωη στο εξωτερικό! Αναρωτιέμαι ποτέ ήταν εκείνη η στιγμή που αποφασίσαμε οτι θα χωριστούμε σε ήρωες και σε βολεμένους. Οι μεν ήρωες εκείνοι που επιλέγουν να μείνουν και οι δε βολεμένοι αυτοί που εγκαταλείπουν! Δεν μπορώ να δεχτώ οτι η δυσκολία του να μένεις στην Ελλάδα του 2013 με όοολα αυτά τα προβλήματα είναι μεγαλύτερη απο τη δυσκολία του να φεύγεις σε άλλη (κυρίως Ευρωπαική) χώρα η οποία αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα. Δεν καταλαβαίνω γιατί όταν γυρνάω σπίτι μου (ξέρεις Το σπίτι...εκεί που πας το Πασχα και σουβλίζεις, εκει που πας για να φας το φαι της μαμάς...εκεί που είναι οι φίλοι απο το δημοτικό...Το σπίτι!) και μιλαω με φίλους και γνωστούς με αντιμετωπίζουν σαν τον Αριστοτέλη Ωνάση που το μόνο του πρόβλημα είναι σε ποιά τράπεζα θα καταθέσει τα λεφτά του! Δεν μπορώ κι εγω σαν άνθρωπος...να γκρινιάξω για την καθημερινότητα μου όπως όλοι στην Ελλάδα? Απο ποτε ξαφνικά εμένα η ζωη μου έγινε παραμυθένια και καμμιά σύγκριση δεν υπάρχει με συνομίλικους μου στην Ελλάδα. Όχι φίλος δεν το δέχομαι αυτό! Δεν θα σου διηγηθώ την δακρύβρεχτη (ομολογουμένως!) ιστορία μου για το πως έφυγα και πόσο βασανιστικά περνάνε οι μέρες μου στην ξενιτιά (κι ο Καζαντίδης παίζει στο background!) αλλά θα σου πω οτι η δουλειά είναι παντού δουλειά...το ωράριο είναι παντού ωράριο...το νοίκι, οι φόροι και οι λογαριασμοί το ίδιο. Επειδή δεν βλέπω ειδήσεις απο την Ελληνική ΤV και δεν αφήνω κανένα να τρομοκρατεί τη ζωη μου και να καθοδηγεί την ψυχολογία μου αυτό δεν σημαίνει ούτε οτι δεν αντιμετωπίζω καθημερινές δυσκολίες (που μπορεί καμμία σχέση μπορεί να μην έχουν με τις δικές σου αλλά και πάλι δυσκολίες είναι!) ούτε οτι η ζωη μου είναι ξαφνικά παραδεισένια! Επέιδη δεν διαολοστέλνω τον κόσμο το πρωι αλλά τους λεω καλημέρα και όταν με ρωτάνε τι κάνω και πως περναω λεω καλα και δεν ειμαι δαχτυλοδεχτουμενη επειδή είμαι καλα δεν σημαίνει οτι θέλει λιγότερο θάρρος να μείνεις εκτός Ελλάδος.Τα πα και ξαλάφρωσα! Θα επανέλθω και με τη δακρυβρεχτη (ομολογουμένως!) ιστορία μου!