27.4.2013 | 20:47
Εργενικη ζωη
Η ζωη προχωρα, φευγει και εγω δεν ξερω πως να την ακολουθησω, συνεχως μενω πισω και κοιτω τις ζωες των αλλων να προχωρουν, ενω η δικη μου να μαραζωνει. Και ενω προσπαθω να την προχωρησω, συνεχεια διαλυονται τα κομματια, και παλι τα μαζευω, αλλα αναρωτιεμαι πως δε διαλυονται των αλλων, αρα κανω κατι λαθος και ολα αυτα μονο στην προσωπικη μου ζωη, σα να μου λεει οτι για μενα δεν υπαρχει ουτε συντροφος ουτε οικογενεια, θα εχω παντα μια εργενικη ζωη.
