ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήμουν με τον αδερφό μου πάνω στο μηχανάκι και ενώ κάναμε βόλτες του είπα να στρίψει στον κεντρικό. 1 λεπτό αργότερα βρεθήκαμε σταματημένοι μπροστά σε ένα διαλυμένο αυτοκίνητο, 2 ανθρώπους να φωνάζουν βοήθεια και ένα κοριτσάκι αναδιπλωμένο μες στο αυτοκίνητο.Σαστίσαμε. Όταν πέρασε το πρώτο σοκ, πήγαμε κοντά. Ο πατέρας προσπαθούσε να βγάλει το παιδί από το στραπατσαρισμένο ι.χ., ένας συνεπιβάτης έκλαιγε με αναφιλητά ενώ ο δρόμος είχε γεμίσει με λάδια και είχε διακοπεί η κυκλοφορία.Το κοριτσάκι δεν κουνιόταν. Δεν άνοιγε τα μάτια του. Είχε χάσει τις αισθήσεις του και φαινόταν πως τα χέρια της και τα πόδια της είχαν πάθει ζημιά. Το ασθενοφόρο δεν είχε έρθει..ούτε η αστυνομία.Μαζευόταν κόσμος. Κανείς δεν ήξερε τι να κάνει. Ο πατέρας κουνούσε το παιδί. Δεν έπρεπε και όλοι του φώναζαν.Έτρεχαν σε μια σταλιά δρόμο. Η μηχανή του αυτοκινήτου σπασμένη και 2 μετρά μακριά, ενώ συναντούσες τις ρόδες στα 10 μέτρα. Δεν μιλούσα. Το στόμα μου είχε στεγνώσει. Φοβήθηκα. Είχα φτάσει 5' μετά το δυστύχημα. 3 ημέρες πέρασαν...δεν έχουμε νέα απ την κοπελίτσα. Το βράδυ ξυπνώ με εφιάλτες.