ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είμαι με ένα φοβερό παιδί για ενάμιση χρόνο. περνάμε καταπληκτικά μαζί, ταιριάζουμε απίστευτα και νιώθω πως με αγαπάει πολύ.αλλά το στομάχι μου σφίγγεται για κάποιον άλλο... ζήσαμε μαζί τον απόλυτο έρωτα για τρεις μέρες, πριν δυο χρόνια. δεν καταφέραμε τελικά να είμαστε μαζί και νομίζω πως ο βασικότερος λόγος είναι πως εκείνος κατά βάθος δε θέλει καμιά κοπέλα στη ζωή του.έτσι εγώ επέλεξα να συνεχίσω τη ζωή μου.έκτοτε βρισκόμαστε 1-2 φορές το χρόνο ως φίλοι σε κοινή παρέα. το νιώθω πως με θέλει, πως είναι ερωτευμένος μαζί μου. είναι εμφανές προς όλους, όχι μόνο σ εμένα, κ συχνά δεχόμαστε πειράγματα γι αυτό.τον σκέφτομαι πολύ συχνά, αλλά ξέρω πως δεν πρόκειται ποτέ να είμαστε μαζί, πως δεν κάνουμε για ζευγάρι. κ έτσι αφού είμαι άνθρωπος των σχέσεων επιλέγω να μένω με το αγόρι μου. αλλά ώρες ώρες νιώθω πως τον εξαπατώ, κ δεν το αξίζει...το βρίσκω άδικο να μην μπορώ να ερωτευτώ το αγόρι μου... δεν είμαι σίγουρη αν αυτό που νιώθω για τον άλλο είναι έρωτας ή απλό απωθημένο...δε μπορώ να μιλήσω σε κανέναν γι αυτό το θέμα γιατί νιώθω πολύ άσχημα,πείτε μου μια γνώμη...