ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα ήξερα ότι με περίμενε μια πολύ δύσκολη μέρα στη δουλειά. Είχα άγχος από χτες το απόγευμα, ξάπλωσα νωρίς για να χαλαρώσω, αλλά δεν μπορούσα να κοιμηθώ, ένιωθα βάρος στο στήθος μου και κατέληξα να κλαίω με λυγμούς μέχρι τελικά να με πάρει ο ύπνος. Ξύπνησα με τον ήχο του ξυπνητηριού, ενώ έξω δεν είχε ξημερώσει καλά καλά. Δεν ένιωθα να μου λείπει ύπνος, παρότι είχα κοιμηθεί ελάχιστα. Αυτό που δεν μπορούσα να καταλάβω όμως, είναι την ηρεμία και την γαλήνη που αισθανόμουν. Κανένα άγχος, κανένα κακό συναίσθημα... Και ξαφνικά θυμήθηκα.Ήρθες στο όνειρό μου μανούλα μου...Χτες που γιόρταζες και δεν μπορούσα να σε αγκαλιάσω και να σου πω πόσο πολύ σ' αγαπώ. Πόσο πολύ μου λείπεις. Πόσο ανάγκη σε έχω τώρα που είναι όλα τόσο δύσκολα... Να σου δώσω τα λουλούδια σου και εσύ να με μαλώσεις που χαλάω τα λεφτά μου. Αλλά μετά να με αγκαλιάσεις σφιχτά και να με φιλήσεις. Μετά από τόσο πολύ καιρό, ήρθες... Σ'ευχαριστώ μανούλα μου.