ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Προχθές χώρισα..για μια χαζή και ανούσια ουσιαστικά για 'μένα παρεξήγηση. Δεν ήθελε να μου μιλήσει..Ούτε να με δει. Ποτέ δεν ένιωσα ότι είναι Ο ΕΝΑΣ που θα μπορούσε να με κάνει να τα παρατήσω όλα για χάρη του..Απλά ας πούμε ότι τον νοιαζόμουν και τον αγαπούσα πολύ. Χθες ήξερα ότι φεύγει για την πόλη που ζει μιας και ήταν στην πόλη μου μόνο για λίγες μέρες..Εγώ βρισκόμουν εκτός πόλης. Έμαθα την ώρα που θα έφευγε και έτρεξα σαν τρελή να τον προλάβω πριν να φύγει. Έπρεπε να κάνω κάτι! Να τον κυνηγήσω...Τον είχα πληγώσει άθελά μου και ένιωσα ότι πρέπει να επανορθώσω. Η πιθανότητα να εξαφανιστεί από τη ζωή μου με πονούσε πολύ..Όλο το προηγούμενο βράδυ σκεφτόμουν τη στιγμή που θα τον δω και τι ακριβώς θα του πω. Μετά από 3 μεταφορικά μέσα που άλλαξα και μετά από πολύ τρέξιμο κατάφερα να φτάσω στα ΚΤΕΛ...8 λεπτά πριν αναχωρήσει το λεωφορείο..Τη στιγμή ακριβώς που διέγραφε τον αριθμό μου, τα μηνύματά μου και γενικά ότι είχε να κάνει με εμένα.Δεν περίμενε να εμφανιστώ.Είχα ήδη αργήσει πολύ άλλωστε.Του μίλησα, του είπα όλα όσα νιώθω...Του ζήτησα συγνώμη αλλά αυτός ήταν ανένδοτος.Έτσι μη μπορώντας να κάνω κάτι άλλο, τον πήρα αγκαλιά, τον φίλησα και έφυγα. Ένα λεπτό μετά και αφού εγώ είχα απομακρυνθεί από το λεωφορείο το οποίο ετοιμαζόταν να φύγει χτύπησε το κινητό μου.Ήταν αυτός! Μου ζήτησε να γυρίσω πίσω. Αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε και τώρα είμαστε πάλι μαζί. Δεν ξέρω αν έκανα καλά ή όχι..Ήταν αυτό που ένιωθα εκείνη τη στιγμή. Κυνήγησα τον έρωτα μου και δε μετανιώνω ούτε λεπτό γι'αυτό! Εύχομαι μόνο να αξίζει τον κόπο.....