ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

οταν πενθουμε, για οσο κοντινο ή και μακρινο προσωπο κιαν ειναι, πιστευετε οτι πρεπει να συμπεριφερομαστε συμφωνα με "τα στερεοτυπα" του πενθους για να μην παρεξηγησει ο κοσμος?κ εννοω τα μαυρα ρουχα, αλλα κ πολλα αλλα. άλλο αν ετσι θελει ν συμπεριφερεται κιετσι εκφραζεται αυτος που πενθει.εγω π.χ. εχασα το πιο αγαπημενο μου προσωπο, κι ομως ουδεποτε εβαλα μαυρα(εκτος απτην κηδεια κ τα μνημοσυνα), δεν κλειστηκα σπιτι να θρηνω κ επτην επομενη κιολασ μερα συνεχεια την καθημερινοτητα μου κ το προγραμμα μου θεωρωντας οτι για μενα αυτος ειναι ο καλυτεροσ τροπος να αντιμετωπισεις τον πονο κ ν μη σε πιασει καταθλιψη,κ γενικα δεν φαινοταν οτι πενθω..με αποτελεσμα ολοι επεσαν ν με φανε, μου ελεγαν "πωσ γινεται ν συνεχιζεις το προγραμμα σου", "επρεπε" να κλαις μερα-νυχτα, δεν σε βλεπουμε θλιμενη κλπ..δλδ οποιοσ ηξερε τι περναω κ μεβλεπε ετσι με παρεξηγουσε..κ λεω γιατι ρε γαμωτο.γιατι πρεπει να αποδειξω σε ολουσ τι νιωθω μεσα μου..ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΝΑΩ Κ ΠΩΣ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΑΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ, ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΤΟ ΞΕΡΩ..!! πρεπει ν κλαιω στο δρομο για να πιστεψουν οτι ποναω?