ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

..μετά από πολύ καιρό με έχει πιάσει μια ανεξήγητη αισιοδοξία... Μεταξύ των άλλων σκέφτομαι ότι όσοι έχουν προσπαθήσει μέχρι στιγμής να με κάνουν από το να ενοχληθώ μέχρι να υποφέρω πρέπει να είναι στο σύνολό τους δυστυχισμένοι άνθρωποι...γιατί η ευτυχία,όταν βιώνεται πραγματικά,εκπέμπεται και μεταδίδεται...συνεπώς είναι φύσει αδύνατον ένας ευτυχισμένος άνθρωπος να προσπαθεί να μεταδώσει δυστυχία (σε όλες της τις διαβαθμίσεις). Θα λεγα λοιπόν πως όσο κι αν σας εξοργίζει κάποιες φορές η άδικη, προσβλητική, κακεντρεχής κλπ κλπ συμπεριφορά κάποιου ατόμου απέναντί σας... αν το σκεφτείτε καλύτερα, θα νιώσετε γι' αυτό το άτομο οίκτο (όσο κι αν η λέξη ακούγεται βαρύγδουπη)...που δεν είναι σε θέση να μεταδώσει χαρά, ανθρωπιά, αγάπη, κατανόηση κλπ κλπ Θα το έχετε παρατηρήσει και από τον εαυτό σας...Όταν η μέρα σας πάει στραβά...έχετε νεύρα και θα γκρινιάξετε στο φούρναρη και θα φωνάξετε στον υφιστάμενό σας και θα καταστρέψετε τη μέρα των ατόμων γύρω σας... σαν να εκπληρώνετε κάποιο φυσικό νόμο που θέλει τη δυστυχία καθώς διαμοιράζεται να πολλαπλασιάζεται και σε έκταση και ένταση... Έτσι, για να πάρουμε ένα παράδειγμα, και να γυρίσουμε πίσω στα μαθητικά μας χρόνια, ας σκεφτούμε πως,όταν ο καθηγητής μας στο σχολείο είχε στραβοκοιμηθεί με τη γυναίκα του το προηγούμενο βράδυ ή το μωρό του γκρίνιαζε και τον ξύπνησε στις 5 το πρωί,..την πληρώναμε εμείς με ένα απροειδοποίητο διαγώνισμα,οιγονείς μας με τον έλεγχο-όλεθρο...και πάλι εμείς και ο φούρναρης και οι συνεργάτες των γονιών μας και πάει λέγοντας...Σκεφτείτε τώρα στο πανεπιστήμιο...βαθμολογεί ο καθηγητής το γραπτό σας και το αξιολογεί για 4,5..αν είναι μίζερος και ανικανοποίητος από τη ζωή του άνθρωπος θα βάλει...4 (γνωρίζοντας ότι θα πυροδοτήσει ολόκληρη την παραπάνω αλυσίδα αρνητικών αντιδράσεων)..αν όμως την προηγούμενη είχε απολαύσει έναν αναπαυτικό ύπνο και το πρωί είχε πιει τον καφέ του ακριβώς στη θερμοκρασία και γλυκύτητα που τον ικανοποιεί κλπ κλπ ...δεν έχει κανένα λόγο να μη βάλει ένα 5 και να δώσει και σ' αυτή την έρμη τη μάνα την ανείπωτη χαρά να βάλει επιτέλους το πτυχίο του κανακάρη της σ' αυτή την καινούρια ασημένια κορνίζα πάνω από το σεμεδάκι στο γωνιακό τραπεζάκι του γνωστού οικογενειακού (και αδιαιρέτου) σαλονιού...Δεν ξέρω αν σας είναι εύκολο να παρακολουθήσετε το συλλογισμό μου...αυτό που λέω με λίγα λόγια είναι πως (σε αδρές γραμμές)ένας καλός άνθρωπος θα προσπαθήσει να κάνει το καλό, ένας κακός θα κάνει το κακό...ένας δυστυχισμένος θα προκαλέσει δυστυχία και ένας ευτυχισμένος εν γνωσει του ή μη, θα μοιραστεί την ευτυχία του.Συγχωρήστε λοιπόν όποιον σας έχει κάνει κακό ή σας έχει πονέσει...γιατί οι όποιες πράξεις του ήταν υποτεταγμένες στον αυτόνομο και αυτόματα εκκινούμενο φυσικό μηχανισμό που θέλει τους κομπλεξικούς να ανιχνεύουν για να χλευάσουν τα κόμπλεξ των άλλων, τους συνειδησιακά επιφανειακούς να καταπιάνονται με την απόδειξη και επίδειξη της ανωριμότητας των άλλων, όσους έχουν "κενή" ζωή να ασχολούνται με την άδεια ζωή των γειτόνων τους και αυτούς που δεν έχουν στη ζωή τους αγάπη να μην είναι σε θέση ούτε να λάβουν ούτε να δώσουν...Αμήν:D