17.6.2013 | 00:02
σκατα!
το θεμα δεν ειναι μονο γκομενικο. το θεμα ειναι γενικο.Οπως ολοι εχασα απο την κριση πολλα. Χασαμε το σπιτι μας, το μαγαζι μας,τις σπουδες μας και αλλα.. Νομιζα οτι θα μας γονατιζε αυτη η κατασταση αλλα βγηκαμε πιο δυνατοι.Εγω ομως δεν μπορω να καταπιω το οτι πρεπει να αντικρυσω την πραγματικοτητα.. οτι η ζωη μου δεν ειναι οπως την ονειρευομουνα κ οτι τα χρονια περνανε κ μενω στασιμη και ιδια και βαρετη και ολες οι προοπτικες μου φαινονται απαισιες.εχω σχεση 4 χρονια, εχω αγκυστρωθει πανω του και βλεπω οτι αυτος δεν μαγαπαει, ψαχνεται για αλλα πραγματα,αδιαφορει.Εμαθα οτι εβγαινε με μια απτο νησι του και καταπια ολη την ξεφτιλα χωρις να κανω σκηνη.για να δει ποσο τον αγαπω.και φυσικα ουτε το εκτιμησε.τι ειναι χειροτερο? το οτι δεν εχω τα αρχιδια να μεινω μονη μου και να γλυτωσω απο μια σχεση που με κατατρωει γιατι φοβαμαι, οτι ξερω πως αν χασω κ αυτον δεν θα εχω πια τιποτα και κανεναν γιατι τοσο μονη μου ειμαι και ξερω πως αυτος θα με αφηνε χωρις δευτερη σκεψη, η οτι καθομαι και τα γραφω σε ενα pc.. και μεσα σε ολα πεθαινει κ ο rob stark.μη σου τυχει.