ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

εδώ και μέρες δεν κοιμάμαι δεν ξέρω τον λόγο που συμβαίνει ίσως να ναι που σκέφτομαι ένα σωρό πράγματα που θέλω να τα πραγματοποιήσω, ίσως θα θελα να ήμουν με κάποιον οπουδήποτε και να μιλάμε για το οτιδήποτε, να τον βλέπω να χαμογελάει έτσι απλά και να χαμογελάω και εγώ, τίποτα παράλογο. ή μήπως είναι? δεν ξέρω. τίποτα δεν ξέρω. έχω μπερδευτεί τόσο πολύ με τα πάντα. μια απογοήτευση, κάτι σαν να λείπει από τον εαυτό μου. τίποτα σπουδαίο μεν αλλά το νιώθω αυτό το "τίποτα" όλοι νιώθουμε έτσι. σωστά? έχω να κοιμηθώ μέρες. κοιτάω το ταβάνι, ακούω μουσική και σκέφτομαι μέχρι το ξημέρωμα. δεν ξέρω τι φταίει. δεν ξέρω. καμία ιδέα για το τι να κάνω μπας και καταφέρω να κοιμηθώ λίγο φυσιολογικά, έστω και για λίγο. θα ναι μάλλον που δεν έχω κανέναν να με πάρει αγκαλιά, να μου δώσει ένα φιλί, κάτι τόσο γλυκό και τόσο υπέροχο και να μην έχω κανέναν για να το κάνει. άνετα θα μπορούσα να βρω τον οποιοδήποτε. τον πρώτο τυχόντα. αλλά όχι. δεν το έκανα, δεν είμαι καμία εύκολη. αφού υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο άτομο που θες να το κάνει αυτό δεν μπορείς να πας και να πέσεις σε κάποιον "άσχετο" που καν δεν τον έχεις ερωτευτεί. θέλω αυτόν τον κάποιον ο οποίος θα με κάνει να βρω ξανά τον ύπνο μου και επιτέλους θα χαμογελάω ξέροντας πως θα έχω μια αγκαλιά και ένα φιλί τις στιγμές που θα είμαι χάλια αλλά και σε αυτές που θα είμαι καλά. θέλω να τον βρω. αυτόν και μόνο αυτόν.