21.6.2013 | 02:14
τι τραβαμε
“Θα ήθελα μια μέρα να έρθω στο μέρος που συχνάζεις.Να σε αρπάξω και να πάμε παραπέρα.Να σε στριμώξω στην γωνία.Να σε πονέσω.’Οχι σωματικά,ποτέ δεν θα το έκανα.Συναισθηματικά.’Ετσι να σου φώναζα πως ένιωθα..αλλά πραγματικά πως ένιωθα.Να σε έβριζα μέχρι να σιχαθείς τον εαυτό σου για τα δάκρυα που έχω ρίξει για σένα.Να σου έλεγα πόσο πολύ πονούσα αλλά γαμώτο μου σε λάτρευα ταυτόχρονα.Και θα συνέχιζα για όσο χρειαζόταν μέχρι να σε κάνω σκουπίδι.’Εστω και για ένα λεπτό θα μου αρκούσε να μπεις στην θέση μου και να δεις πως ήμουν εγώ.Πραγματικά θα μου έφτανε.Και μετά θα ήθελα να σου ρίξω ένα χαστούκι.’Ετσι για να βγάλω το άχτι μου.’Ετσι και αλλιώς ένα χαστούκι δεν θα σε πλήγωνε όσο πλήγωσες εσύ εμένα.Και μετά θα έφευγα..σαν κυρία.Και τόσο χαρούμενη που έβγαλα το άχτι μου πάνω σου και σου είπα τα πάντα χωρίς καμία τύψη και μεταμέλεια.Αλλά όπως είπα “θα ήθελα”.Ποτέ δεν θα είχα τα κότσια,δυστυχώς.”