1.7.2013 | 18:13
τιποτα
δε μπορει να συγκριθει με αυτο που ενιωσα για σενα..το βλεπω πλεον τωρα μετα απο τοσο καιρο και καποιες αποτυχημενες αποπειρες καθαρα..ειχες γινει ολη μου η ζωη,ηταν αρρωστο ομως,δεν μου εκανε καλο,με γεμισε απογοητευση η γκρινια και η μιζερια σου αλλα εγω εκει να σ'αγαπαω και να προσπαθω να σε βοηθησω..αλλα ματαια εχεις τεραστιο προβλημα,δε μπορεις να αγαπας κανονικα,η αγαπη σου ειναι βιαια και πνιγει,καταφερες ομως να με διαλυσεις και να με διωξεις απο κοντα σου αλλα τωρα εμεινες μονος σου..κανενας ποτε δεν θα σου δωσει παραπανω αγαπη και φροντιδα ειμαι σιγουρη..επηξα απο στενοχωρια και θυμο,θελω μονο χαμογελαστα προσωπα διπλα μου γι'αυτο και αυτο το μικρουλη αγορακι που γελαει ολη την ωρα εχει καταφερει να μου φτιαξει τοσο τη διαθεση που δε πονας πια τοσο μεσα μου..καλη τυχη ρε να προσεχεις..μη φοβασαι,ζησε,νιωσε και αγαπα αυτο θα σου δωσει ζωη τιποτα αλλο..καποια μερα θα καταλαβεις..