ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν μπορω να μιλησω για την ζωη μου, δεν μπορω να εκφραστω ειτε γιατι δεν θελω, ειτε γιατι δεν πρεπει, ειτε γιατι ποτε κανεις δν ρωτησε να μαθει για μενα..δεν μπορω να μιλησω για το πως νιωθω.. μονο μεσα απο στιχους τραγουδιων..μεσα απο χιπ χοπ κομματια κυριως..νιωθω τοσο μεσα σε αυτα..ωρες ωρες σκεφτομαι πως θελω να γνωρισω αυτον που εγραψε τον στιχο, να μαθω αν τα νιωθει πραγματικα αυτα που γραφει, να του πιασω το χερι σφιχτα και να του πω "ψηλε, με νιωθεις τοσο, μεινε για λιγο διπλα μου κ μιλα μου" δεν ξερω τι ζηταω στην ζωη μ, ειναι περιεργο..καποτε ημουν ενας ακομα ανθρωπος μεσα στην μαζα,φυσικα ηταν ασχημο, η διαφορετικοτητα ειναι ομορφη..πλεον νιωθω ξενη ,διαφορετικη ναι μεν, αλλα τοσο μονη..νιωθω πως αρχιζω να φοβαμαι τους ανθρωπους, ισως φταιει το οτι δεν με πλησιασε ποτε κανεις για να μαθει ποια πραγματικα ειμαι, πως σκεφτομαι, πως νιωθω και γιατι να το κανει? τι τον νοιαζει? επειδη εμενα με ενδιαφερει να γνωρισω με βαθος εναν ανθρωπο κ να του δωσω κινητρο ν μ μιλησει ανοιχτα αμα κ οταν θελησει δν σημαινει πως ενδιαφεροντε κ αλλοι ν το κανουν αυτο αλλα γιατι? γιατι πλεον οι ανθρωποι βλεπουν καποιον επιφανειακα? γιατι δεν ενδιαφερεται κανεις να γνωρισει πραγματικα καποιον?και απλα κρινουμε τον καθενα για καποια κινηση του, δεν ρωτησαμε ποτε να μαθουμε ομως γιατι καποιος εκανε αυτο κ οχι εκεινο, πως σκεφτεται,τι αναζητα.απλα δημιουργουμε ο ενας στον αλλον κομπλεξ,τον κλεινουμε στον εαυτο του και δν τον αφηνουμε να μιλησει ακριβως οπως νιωθει,οπως σκεφτεται.. καθε βλεμμα που με εχει κοιταξει μου βγαζει αυτο το "αα, μια κοπελια ακομα,τιποτα ιδιετερο, απλα μια κοινη" ..θα ηθελα μια μερα να δω ενα βλεμμα που να λεει "αα, μια κοπελα, τι να κρυβει αραγε? ποια η δικια της ιστορια? ποια η ιδιετεροτητα της?ποιος ο πονος της και ποια η χαρα της.." καπως ετσι.. ακομα κ τωρα τα λεω τοσο μπερδεμενα,διχως νοημα ..απλα δεν βρισκω τον καταλληλο τροπο να εκφρασω τις σκεψεις μου...μεχρι τοτε θα συνεχισω απλα να ταυτιζομαι με στιχους =)http://www.youtube.com/watch?v=XJZAXtnLgD0 ...