ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετά από 22 χρόνια μουσικών σπουδών, εκ των οποίων 4 στην Αμερική, 2 στην Κούβα και 2 στην Ουγγαρία, κάνω το μοιραίο επαγγελματικά λάθος κι επιστρέφω τον Οκτώβριο του 2012 στην Ελλάδα, λόγω σοβαρότατης ασθένειας της μητέρας μου, της οποίας είμαι μοναχοπαίδι. Καλυτέρεψε η μητέρα, αλλά δεν έγινε καλά κι αποφάσισα να ζήσω εδώ. Νοίκιασα στον παρακάτω δρόμο ένα δυαράκι, αφού να ζήσουμε μαζί δεν γινόταν, μιας κι έχω μάθει χρόνια μόνος και ξεκίνησα να ψάξω για δουλειά, αφού η αποταμίευση που είχα κάνει θα είχε ημερομηνία λήξεως. Μη σας τα πολυλογώ, καλά τα πτυχία και οι γνώσεις, αλλά τελικά και πάλι καλά, βρέθηκα να δουλεύω 3 νύχτες τη βδομάδα σε ορχήστρα νυχτερινού μαγαζιού-πίστα και 2 βραδιές σ΄ένα bar-restaurant των βορείων προαστίων.Τα κομμάτια που παίζω είναι συγκεκριμένα, αφού αυτά μου ζήτησαν οι "μαέστροι" και κατάλαβα ότι στην Ελλάδα η μουσική παιδεία των χάλκινων πνευστών γενικά είναι πίσω ,της δε τρομπέτας ανύπαρκτη, πλην κάποιων περιοχών της Βόρειας Ελλάδας για το λογω αυτό άλλωστε δεν έβρισκα δουλειά σε ωδείο.Μακρηγορώ. Λοιπόν, επειδή αυτά που παίζω στη δουλειά είναι της "πρώτης" δημοτικού, όταν είμαι σπίτι, προσπαθώ να εξασκούμαι, για να μη ξεχάσω και ότι ξέρω, αλλά και επειδή διασκεδάζω και ο ίδιος.Σήμερα το πρωί, γύρω στις 11, ξεκίνησα να παίζω-εξασκούμαι σ΄ένα πολύ όμορφο, μελαγχολικό κομμάτι στυλ AfroCuban jazz του Arturo Sandoval,αλλά ουσιαστικά η μουσική είναι guaguancο, για αρκετή ώρα. Το ίδιο κομμάτι πάλευα όλη τη βδομάδα τα πρωινά γιατί είναι πολύ δύσκολο τεχνικά. Γύρω στις 12:30 χτυπά το κουδούνι της πόρτας μου.Ανοίγω. Είναι μια κοπέλλα 22-25 χρόνων. Της λέω παρακαλώ τί θέλετε; Μου απαντά: Με συγχωρείται, αλλά είστε ο μουσικός που παίζει τα πρωινά τρομπέτα; Μένω στον από πάνω όροφο και νομίζω ότι η μουσική έρχεται από το διαμέρισμά σας. Μάλιστα της απαντώ μουδιασμένος, μήπως σας ενοχλώ; Κοιτάξτε μου λέει, όλη τη βδομάδα, παίζετε ένα συγκεκριμένο κομμάτι τα πρωινά, για μια ώρα περίπου. Σας ακούω γιατί μένω από πάνω και τα πρωινά διάβαζα για την εξεταστική μου. Της απαντώ, με συγχωρείτε αν σας ενοχλούσα, μπορούσατε να μου το πείτε. Όχι ακριβώς μου λέει. Δεν με ενοχλούσατε με τη μουσική σας, αλλά σας παρακαλώ, αν θέλετε αυτό το κομμάτι μην το ξαναπαίξετε, είναι τόσο λυπητερό και μελαγχολικό, με χτυπάει μεσ΄την καρδιά, με κάνει να κλαίω. Δεν ήξερα τί να της απαντήσω. Τα χασα. Μιλάμε για κριτική αυθεντική υψηλού επιπέδου, ασχέτων μουσικών γνώσεων. Της υποσχέθηκα ότι δεν θα το ξαναπαίξω. Με ευχαρίστησε κι έφυγε. Αύριο θα προσπαθήσω να την γνωρίσω. Φεύγω για δουλειά και άργησα ήδη. Έτσι για να μη λέω κουβέντες περί "ασχέτων περί των μουσικών Ελλήνων". Να το κλείνω το στόμα μου.