14.7.2013 | 15:55
η ιστορια μας..
Χωρισαμε πριν 5 χρονια για ανωριμοτητες (εγω 22 αυτος 27) παρολο που ειχαμε ζησει εναν πολυ εντονο ερωτα. Καναμε αλλες σχεσεις, αλλα παντα επεδιωκε να με βλεπει αραια, να μου μιλαει.. εγω τον ειχα ξεπερασει, αν και παντα πιστευα οτι ηταν ο ανδρας που επρεπε να ειχα παντρευτει. Πριν λιγους μηνες χωρισε απο 3χρονη σχεση, με πετυχε μονη, σε ασχημη φαση, χωρις δουλεια, χωρις πολλους φιλους.. δεν ημουν θετικη να τα ξαναβρουμε, αλλα με την δικη του επιμονη, με καταφερε.. Βγαινουμε, περναμε ομορφα, εχουμε φοβερη χημεια, θα μου κανει προταση γαμου γιατι λεει οτι ειμαι ο ερωτας της ζωης του και θελει λεει να παντρευτουμε, τον εχω ξαναερωτευτει οπως τοτε.. Δεν μπορω ομως να τον εμπιστευτω, νομιζω πως με δουλευει, πως απλα δεν βρηκε καμια αλλη καταλληλη για γαμο κ γι'αυτο γυρισε σε μενα.. Θελω συνεχεια να τον ελεγχω.. Το ξερω πως ειναι ο ανδρας της ζωης μου, ο ερωτας μας ειναι meant to be, αλλα πώς γινεται να περασω μια ζωη μες την αμφιβολια και την ανασφαλεια??
