ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η ιστορία που θα γράψω πιο κάτω είναι αληθινή και συνέβη πριν 3 βδομάδες σε παραλία όπου εγώ και το αγόρι μου επισκευθήκαμε επιλέγοντας το ελεύθερο κάμπινγκ. Θεωρώ, κι αν κάνω λάθος διορθώστε με πως η λέξη "ελευθερία" είναι απο τις πιο όμορφες λέξεις όμως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως η δική μου ελευθερία θα περιορίσει αυτή των άλλων ή θα ενοχλήσει τον διπλανό μου επίσης ελεύθερο άνθρωπο... Στήσαμε την σκηνούλα μας λοιπόν περιχαρείς, μαζέψαμε τα εναπομέιναντα σκουπίδια που είχαν ξεχάσει οι προηγούμενοι κατασκηνωτές και έτσι όμορφα ξεκίνησε η διαμονή μας. 2 μέρες μετά εγκαταστάθηκε δίπλα μας ζευγάρι ομορφόπαιδων γύρω στα 25. Εστησαν τη σκηνή τους πολύ κοντά στη δική μας, αν και η παραλία είναι θεόρατη με πολλές επιλογές, οκ νεβερ μαιντ, εκεί γούσταραν τα παιδιά. Αμεσως μόλις έστησαν και πήραν μια ανάσα ξεκίνησε το ντελίριο του σεξ σε στυλ ευκαιρία να γαμηθούμε τώρα που έχουμε χρόνο, χώρο και δεν έχουμε μαμά μπαμπά να κρυβόμαστε. Αναφέρω σε παρένθεση πως στην ηλικία τους, που δεν απέχει και πολύ απο την δική μου κι εγώ εκανα αμαν και πως να βρω ευκαιρία και χωρο για σεξ και στις διακοπες μπορει να μην εβγαινα και καθολου απο το δωματιο, μόνο όταν κόντευα να λιποθυμήσω απο την πείνα.Η τύπισσα έσκουζε σαν το γουρούνι και ούρλιαζε απο ασυγκράτητη ηδονή και η σκηνή κόντευε να ξηλωθεί απο το ντακα ντούκα. Στην αρχή γελούσα με τη φάση, ήταν διασκεδαστικό και ελαφρώς χαριτωμενο το συμβάν θα έλεγα, μετά όμως απο την πρώτη ημέρα που ανα μια ώρα γινόταν η ίδια δουλεια άρχισα να χαλιέμαι απο την έλλειψη σεβασμού στους ανθρώπους που βρίσκονται ελάχιστα μέτρα μακριά δλδ εμας και μερικούς άλλους. Τα διαλείμματα ήταν για αχαλίνωτες ρακέτες τις οποίες φρόντιζαν να παίζουν πάνω απο τα κεφάλια μας με τα γνωστα επιφωνήματα-καντηλια που εφυγα απο τις παραλιες της Αθήνας για να γλυτώσω. Για να μην τα πολυλογώ αρχίσαμε και φευγαμε σε άλλες παραλίες γυρνώντας αργά το βράδυ μόνο για ύπνο, όλες τις ωρες όμως που είμασταν εκει συνεχιζόταν το ίδιο βιολί. Μερικές μέρες μετά, έφτασε η παρέα τους η οποία αποτελούνταν απο 6-7 αγόρια της ίδιας φάσης. Έστησαν σκηνές τέντες κλπ σε απόσταση αναπνοής απο εμάς, στην ουσία εστησαν μια ολοκληρη πολιτεία, σκαβοντας λακκους στους οποίους είχαν χώσει κορμούς δέντρων με ιμάντες και έκαναν τους ακροβάτες. Μια ολοκληρη μέρα που καθίσαμε εκει, εννοειται όχι στην σκηνη αλλά χαμηλά στην παραλία εκεί που έσκαγε το κύμα, η κατάσταση ειχε ξεφύγει εντελώς, δεν επικράτησε ησυχία ελέυθερου καμπινγκ ούτε για ένα λεπτό, ρακέτες τακα τακα, καφριλικι και βρισιες ασταματητα. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες που αφορούν την καθαριότητα και το που αποφασιζαν να κάνουν την ανάγκη τους σε τέτοιες περιπτώσεις... Αυτό για το οποιο αναρωτιεμαι είναι το κατα πόσο η ελευθερια κάποιων μπορει να περιοριζει την δική σου σε τέτοιες περιπτώσεις όπου στην ουσία όλοι μας φιλοξενούμαστε απο την φύση και σε κανεναν δεν ανηκει τίποτα...επίσης ποια ειναι τα όρια του περναω καλά και κατα πόσο μετράει αν το δικό μου καλά επιβαρύνει άλλους ανθρώπους. Και έλεος...οι περισσότεροι απο εμάς γουσταρουμε τρελά το σεξ και ξεφευγουμε και εκστασιαζόμαστε και θέλουμε να ουρλιάξουμε σαν τα ζώα...πιστευω όμως πως μπορούμε να είμαστε λίιιγο πιο ήσυχοι όταν ελάχιστα μέτρα απο εμάς βρίσκονται άλλοι που μπορεί να θέλουν εκεινη τη στιγμή απλα να ακούσουν τον αέρα...Καλή συνέχεια και καλο καλοκαιρι σε όλους.