ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κοιτάζει το κενό και χάνετε στις σκέψεις της. Σαν να τραβιέται σε άλλο κόσμο. Βυθίζεται στο γιατί. Πότε άλλαξαν όλα. Σαν μια στιγμή διαύγειας θυμάται πως είναι να νιώθεις σαν να πετάς. Απολαμβάνοντας ουσίες περικυκλωμένη από ένα γλυκό σκοτάδι που θέλει να μείνει μέσα του, προστατευμένη. Λόγια , αισθήματα στροβιλίζονται και η αναμονή αρχίζει να γίνετε ένα καθημερινό μαρτύριο. Και τίποτα δεν αλλάζει. Μέσα από τον καπνό δημιουργεί την μορφή του. Γέλια , κλεφτά φιλιά όλα φαντάζουν τόσο μακρινά. Θολωμένο μυαλό και ο ήλιος να καίει το δέρμα της. Νιώθει πως τον αγγίζει, πως βρίσκεται μέσα του. Ο ύπνος γίνεται ανεπιθύμητος. Η ανάγκη για επαφή , η ανάγκη για νιώσει το κορμί της να καίγεται από εκείνον. Η μέρα που τον αντίκρισε σαν σκιά καλύπτει το ηλιόλουστο μεσημέρι του Ιουλίου. Ένα χαμόγελο , μια σχετική ανησυχία και ένα τσιγάρο μετά όλα μοιάζουν να σαν μην έχουν τέλος και παρελθόν μέλλον και παρόν μπερδεύονται και η πραγματικότητα παίρνει άλλη διάσταση. Η άγρια πλευρά βγαίνει στην επιφάνεια. Το ποτήρι ξαναγεμίζει και η ανάσα αρχίζει να ζορίζεται. Η δυσκολία να αποφασίσει αν πρέπει να συνεχίσει. Αναρωτιέται εκείνος πως είναι μετά από τόσο καιρό, ποιος τον κάνει να γελάει που δίνει την ψυχή του. Βρίσκεται πάλι μπροστά της, κλείνει τα μάτια της και για λίγα δευτερόλεπτα αναπνέει στην αγκαλιά του. Πόσα έχουν περάσει και χαθεί στο χρόνο. Στιγμές που πλέον φαντάζουν σκηνές από μια μακρινή ζωή. Κάτι λείπει και ξέρει πως μόνο η παρουσία του θα το γεμίζει. Το καλοκαίρι μετατρέπεται σε βαθύ χειμώνα μέρα με την μέρα. Τόσα λάθη , τόσες ασήμαντες αποφάσεις σβήνονται στην εικόνα του χαμόγελου του. Απλά οι μέρες περνάνε. Τον έχει ανάγκη, να της δώσει την ώθηση που χρειάζεται να συνεχίσει. Το χειρότερο είναι αν αυτό είναι όντως το τέλος. Η σκέψη αυτή την πιέζει την ,κάνει να βαριανασαίνει. Απελπισμένα προσπαθεί να τον δει στα όνειρα της αλλά ακόμα και εκεί κυριαρχεί η τραγική ειρωνεία. Φτάνοντας σε ένα σημείο μεταξύ πραγματικότητας και κάτι άλλο που ούτε η ίδια δεν μπορεί να εξηγήσει χάνεται στους ήχους της dupstep. Τα μάτια της ηρεμούν , έλα…