ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον βλέπω και με πιάνει ένα μικρό σφίξιμο ψηλά στο στομάχι. Ό,τι κι αν γίνεται εγώ έχω τα αυτιά μου ανοικτά προς εκείνον. Όταν μου μιλάει τον κοιτάω μεν αλλά νιώθω ντροπή. Όταν χαμογελάει τρελαίνομαι! Όταν μου κάνει κοπλιμέντο; Λιώνω...Τον σκέφτομαι σχεδόν όλη μέρα. Όταν δεν τον δω μια μέρα, μελαγχολώ...Ξυπνάω με κόμπο στο στήθος. Κοιμάμαι με τη σκέψη της εικόνας του προσώπου του, του χαμόγελού του και κάνω σκέψεις και όνειρα...Άδικά; Να του το πω; Δεν ξέρω πως με βλέπει. Σίγουρα με συμπαθεί, αυτό φαίνεται. Αλλά αν με όλες είναι έτσι διαχυτικός.Ουφ να σκάσω μου ρχεται. Τι με βρήκε καλοκαιριάτικα...