ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θελω να εξομολογηθώ ότι χαρηκα παρα πολύ γιατι πριν απο 2 ωρες με πήρε ενας πρωην που με είχε στείλει σε ψυχίατρο (γιατί πίστευα ότι εγώ δεν ήμουν καλά με το κέρατο που έτρωγα)για να με κατηγορήσει ότι μετα απο 9 χρονια χωρισμού του έχω στήσει πλεκτανη και στελνουν μηνυματα στην γυναικα του οτι την απαταει.Εννοείται ότι δεν ειμαι εγω αλλά χαρηκα γιατι συνειδητοποιώ οτι γλύτωσα που χώρισα και τελικα ο ανθρωπος δεν αλλαζει. Χαρηκα (με καποια κακεντρέχεια) που τελικά παίρνει ο,τι αξίζει (αν και πιστευω οτι θα την τουμπάρει τη γυναίκα του και δεν θα τα πιστέψει)Στεναχωρήθηκα όμως γιατι συνειδητοποίησα ότι εχω την κακιά συνηθεια να απολογούμαι ενώ δεν πρέπει και ότι αγχώνομαι για την εικόνα μου επειδή ζω σε μια κλειστή κοινωνία. Και μετα ξαναχαρηκα γιατι αφού το συνειδητοποιώ την επομενη φορά θα προσπαθήσω να μην το κάνω.Και περισσότερο απο ολα χαρηκα γιατι ο συντροφός μου που του τα ειπα ολα γέλασε (εγω στη θέση του θα φρίκαρα και θα τον επρηζα).και τώρα χαίρομαι γιατι διαβάζω τις εξομολογήσεις εδώ και πρώτη φορά γραφω :)