ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι νύχτα και κάθομαι μόνη 'σπίτι' και διαβάζω τα άρθρα του lifo για την Αθήνα...πόσο όμορφη είναι και πόσο χαοτική και πόσο την αγαπάμε και την μισούμε ταυτόχρονα...Μου λείπει...Σκέφτομαι την ζωή μου εκεί, πόσα άφησα και πόσα μου λείπου και πόσα θα συνεχίζουν να μου λείπουν όσος καιρός και αν περάσει.ΈΦΥΓΑ γιατί δεν είχα πια κάτι να με κρατήσει. Δύο χρόνια αναζήτηση δουλειάς, με πτυχεια γλώσσες κτλ κτλ... Σιχάθηκα να περιμενω να πάρω απάντηση στα χιλιάδες βιογραφικά που έστελνα και έφυγα.Ναι. εδώ που είμαι έχω δουλειά , ο μήνας μου βγαίνει χωρίς δανεικά και έχω σταθεί στα ποδιά μου..αλλά ζηλεύω αυτούς που είναι ακόμα εκεί...Κάθε βράδυ μου λείπει το σπίτι μου, οι φίλοι μου, η οικογενειά μου, η γειτονιά μου... η ζωή μου εκεί.Σκέφτομαι κάθε βράδυ πόσοι είναι εκεί που ήμουν πριν λίγο καιρό και πιέζω τον εαυτό μου να νιώσω ικανοποιημένη με την ζωη μου τώρα, αλλά συνεχίζει και μου λείπει. Σκέφτομαι κάθε βράδυ αν αλλάξει... και αν αλλάξει αν θα με 'δεχτεί πίσω'... και αν με δεχτεί, θα σταματήσω να φοβάμαι?Καληνύχτα Αθήνα...Θα σε σκέφτομαι κάθε βράδυ!