ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

παροτι νομιζω οτι δε με εκφραζει αυτος ο τροπος διασκεδασης, ομολογω οτι ζηλευω ολους αυτους που δειχνει το σταρ που ειναι στα μπιτσ μπαρ στη μυκονο και λενε "περναμε τελεια". ισως επειδη εγω περναω χαλια στο σπιτι κλεισμενος προσπαθοντας να διαβασω. ισως επειδη εχω ξεχασει πως ειναι να περνας καλα. αλλα το ομολογω. τους ζηλεψα. τοσο που τους μισησα. και ενω θα μπορουσα να παω να αφησω σχολια τυπου "εδω ο κοσμος καιγεται και το μ**** χτενιζεται" "ζωα" "καλα δεν εχουν καταλαβει οτι εχουμε κριση" κτλ, οπως κανουν πολλοι, δεν το εκανα, γιατι ξερω οτι δε θα το εννοουσα, αλλα θα ηταν επειδη ζηλευα. ειμαι ο μονος αληθεια που ζηλευει; αυτες τις παραστασεις εχω ομως απο την τηλεοραση. ατομα της ηλικιας μου που ξεφαντωνουν ενω εγω και πολλα αλλα ατομα της ηλικιας μου προσπαθουν με πολυ κοπο να φτιαξουν το μελλον τους, προβληματιζονται και ανησυχουν για το μελλον που ειναι αβεβαιο και προσπαθουν να βρουν τη θεση τους σε αυτο τον κοσμο που ο καθενας διαλεγει με ποιανου το μερος θα ειναι, φτιαχνει ομαδες και αποκλειει ολους τους αλλους. εγω λοιπον δεν ξερω με ποιανου το μερος θα ειμαι, ουτε που θα ανηκω. δεν ξερω καν τι με περιμενει. μοναχα η αισιοδοξη οπτικη ενος καλου μελλοντος μου δινει θαρρος, αλλα δεν κραταει πολυ. θα ηθελα να ημουν το σκυλακι μου. αυτος δεν εχει τετοια στο κεφαλι του.