ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα ήθελα πριν κοιμηθώ να μου στέλνει καληνύχτα και ότι θα με δει στα ονειρά του, να μου στέλνει καλημέρα τα πρωινά και να ξυπνάω με χαμόγελο έτσι! Να μου λέει πόσο όμορφη είμαι και να με παίρνει για να μου πει ότι του λείπω ήδη και ας έχει φύγει από το σπίτι μου πριν λίγη ώρα. Θέλω να μην με αφήνει από τα χέρια του και όταν του λέω να φύγει επειδή δεν είμαι καλά να επιμένει μέχρι να του μιλήσω, για να με καθησυχάσει, να με αγκαλιάσει, να χαλαρώσω μαζί του. Αλλά μετά προσγειώνομαι στην πραγματικότητα γιατί όλα αυτά τα ιδανικά υπάρχουν μόνο στο ρομαντικό κεφαλάκι μου! Δεν μου στέλνει μηνύματα, δεν κάνει κοπλιμέντα και με αφήνει να φεύγω. Και όταν δεν είμαι καλά, με αφήνει να το αντιμετωπίσω μόνη μου. Γιατί και αυτός μόνος του τα κάνει όλα. Δεν ένιωσα ποτέ ότι με είχε ανάγκη. Και όσες φορές εγώ τον είχα, απλά χαμήλωσα το κεφάλι. Δεν γκρινιάζω. Εγώ επέλεξα να είμαι με αυτό το άτομο. Μερικά βράδια όμως νιώθω τόσο μα τόσο μόνη και ότι ποτέ δεν θα τον έχω ουσιαστικά δίπλα μου.