2.9.2013 | 00:34
τριανταφυλλα...
Ξαπλώνω σ’ ένα σεντόνι με τριαντάφυλλα.Τα μάτια σου είχαν άλλο χρώμα εκείνη τη νύχτακι η φωνή σου ακουγόταν πιο βραχνήΓαλάζια τσιγάραΣεισμοί με βιβλία να πέφτουν στην κοιλιά σουΤο φιλί που ποτέ δε σου έδωσαΚι ύστερα ήρθε εκείνηκι εκείνεςΗ μελαγχολική σου πόληστα μελαγχολικά μου μάτιαΓια σένα ήρθααλλά δε θα στο πωΓνώρισα τον κόσμο σουκαι κατάλαβα γιατί Το παιδί που ποτέ δε θα γεννήσειςσε φωνάζει από τώρα μαμάΜια παρτίδα σκάκι που έχασαΈνας χορόςχόρεψε, χόρεψε, χόρεψεΚαι τώρα ξεκουράσουστην αγκαλιά μουΠάντα θα σε βλέπωκαι θα μετανιώνωΚι ένα από τ’ αγκάθια τους με πλήγωσε.
