ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε φορά ρε γαμώτο πια που ακούω τον εθνικό ύμνο ανατριχιάζω και πάω να βουρκώσω. Δεν τον ακούω ποτέ σχεδόν πια, αλλά έτυχε να τον ακούσω από stream της ΕΡΤ και βούρκωσα. Είμαι μίλια και χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα, αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης που ταρακούνησε όλους, αλλά κυρίως ανθρώπους της γενιάς μου. Ανθρώπους κάτω εώς κοντά, ίσως και ελάχιστα χρόνια πάνω από 30. Ταρακουνημένοι από άγχος που γεννιέται από την αβεβαιότητα του -τί στο διάολο θα γίνει αύριο-, άγχος για την ματαιότητα των προσπαθειών και κούρασης χρόνων σπουδων και μόρφωσης, άγχος για την πεποίθηση θυματοποίησης μιας γενιάς.Θέλω να πώ στα ενήλικα παιδιά της γενιάς μου, (σχήμα οξύμωρο, αλλά έτσι δεν μας αποκαλουν? ) να μην εγκαταλείψουν ποτέ οποιαδήποτε προσπάθεια.Δώστε ευκαιρία στον εαυτό σας, ευκαιρία που θα δημιουργήσετε μόνοι σας εκεί, μίλια και χιλιόμετρα μακριά, στην Ελλάδα.Ρε γαμώτο είναι τόσο όμορφη αυτή η χώρα....και μου λείπει τόσο.