ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα τα έκανα σκατά. Τον πίεσα πολύ. Εκεί που μου ξαναμίλησε. Μ'έπιασε πάλι. Αυτό το παράπονο. Λες και με τα επιχειρήματα θα τον πείσω να είναι μαζί μου. Άραγε τώρα είμαστε τουλάχιστον όπως ήμασταν σήμερα το απόγευμα;Ή ξενέρωσε εντελώς; Θα μου ξαναμιλήσει;Θα γράψω πρώτη και τελευταία φορά τι σκέψεις έκανα. Θα γράψω αυτά που ξέρω ότι δε θα γίνουν ποτέ. Και τέλος. Αυτό θα είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνω γι αυτή τη "σχέση". Έτσι, εδώ, να είναι γραμμένο, να με δεσμεύει. Μικρό μου :)Φαντασιώνομαι πως μου λες το ναι. Πως έρχεσαι εδώ και μένουμε μαζί. Πως αποκτάμε συνήθειες ζευγαρίστικες και ρουτίνα αγαπουλίστικη. Για παράδειγμα ότι πάμε μαζί προπόνηση και μετά γυρνάμε σπίτι μας και μαλώνουμε ποιος θα μπει στο μπάνιο πρώτος. Και πάντα κερδίζεις, χεχε. Όσο κάνω μπάνιο εγώ, εσύ θα κάθεσαι στον υπολογιστή. Θα διαβάζεις τα δικά σου. Θα βγαίνω, θα ετοιμάζομαι και θα μου τα λες,τις σκέψεις σου, κι εγώ θα σε κοιτάω που τα λες έτσι ωραία και θα θαυμάζω το κοφτερό το μυαλουδάκι σου, που τόσο πολύ το αγαπώ.Και θα ξαπλώνουμε στο κρεβατάκι, θα διαβάζουμε, και μετά θα κλείνουν τα φώτα, και θα με παίρνεις αγκαλιά. Και δε θα φοβάμαι τίποτα. Και το πρωί πριν τη δουλειά, θα μου λες καλημέρα νυσταγμένος και θα πηγαίνει όλη η υπόλοιπη μέρα τέλεια.Και τα σαββατοκύριακα θα καθόμαστε ως αργά στο κρεβάτι, θα μαγειρεύουμε και θα βλέπουμε ταινίες, εγώ θα κοιμάμαι τα μεσημέρια κι εσένα θα σου φαίνεται πολύ γλυκό, και θα πηγαίνουμε τεράστιες βόλτες με τα πόδια.Αυτά τα λίγα ήθελα. Δε γίνονται. Δεν πειράζει.Τώρα σε απομάκρυνα πολύ. Από τα 500 χλμ μακριά που ήσουν, τώρα είσαι τόσα κι άλλα τόσα. Δεν πειράζει.Θα περάσει.Αυτά. Τέλος.