17.9.2013 | 02:03
<3
στροβιλίζεις συνέχεια μέσα στο μυαλό μου, ξέρω πως δεν γίνεται να είμαστε μαζί αλλά ξεπερνάς την λογική μου..την λογική που πάντα έβαζα πάνω απ όλα..και τώρα εδώ μόνη και μετέωρη να μην έχω τίποτα άλλο μέσα στο μυαλό μου παρά μόνο εσένα, θα ΄θέλα να σου πω όλα όσα σκέφτομαι μα φοβάμαι. Ελπίζω-ονειρεύομαι ότι κάποια μέρα θα συνειδητοποιήσεις την χημεία που έχουμε και θα μου μιλήσεις..αλλά όλα είναι μόνο όνειρα. Ναι θα ΄θέλα να μην ήσουν εσύ αλλά συνέβη και δν μπορώ να το αλλάξω. Χάνομαι μέσα στις σκέψεις μου και ένας γλυκός πόνος με καίει, με καίει τόσο βαθυά που δν ξέρω πως ν΄αντιδράσω.. θυμάσαι τι μου είχες πει?? είμαστε και οι δυο κότες, μου έδωσες ένα λουλούδι και απομακρύνθηκες.. Δεν τόλμησα να ρωτήσω τι εννοείς γιατί πάγωσα .. Κρίμα που δεν μπορώ να φωτίσω τα υπέροχα θλιμμένα ματάκια σου.
