ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είχες δίκιο δεν είναι τόσο δύσκολο να είναι κανείς τόσο ετοιμόλογος όσο εσύ . Έχω αλλάξει τόσο πολύ ρε γαμώτο, απλά θα θελα να γύριζα το χρόνο πίσω να με γνώριζες όπως είμαι τώρα. Κι εγώ να σε άκουγα να μιλάς και πάλι για μία ώρα κάθε Παρασκευή. Μόνο αυτό. Ήμουν απλά ένα ανόητο 17χρονο παιδί όταν ξόδευα τις ώρες βιολογίας σε ψυχανάλυση, επέμενα ότι δε θυμάμαι τίποτα κι ότι είμαι παντελώς ηλίθια. Αστείο αλλά πάντα βαφόμουν πριν έρθεις και τώρα δε βάφομαι σχεδόν ποτέ. Όταν με ρώτησες στο τελευταίο μάθημα γιατί βάφομαι απάντησα κάτι πολύ ανόητο που με κάνει ακόμα και γελάω: "για να μην προσβάλλω την αισθητική σας!" ^^. Η αλήθεια όπως ξέρεις είναι ότι μου άρεσες - τι πρωτότυπο!- αλλά μου πήρε λίγο να καταλάβω ότι αυτό που γούσταρα τρελά πάνω σου ήταν το μυαλό σου. Οι πιθανότητες να διαβάσεις αυτές τις γραμμές είναι τόσο λίγες κι όμως ένιωθα την ανάγκη να τα γράψω. Σ'ευχαριστώ που ασχολήθηκες μαζί μου όταν ένιωθα τόσο χάλια, το εκτιμώ. Αντί για 17+ πλέον στα 21+ ξέρω πια ότι δεν έχει νόημα να σου στέλνω ευχές -στον πληθυντικό όπως συνήθιζα για καιρό- είμαι σίγουρη όμως Γ. ότι ξέρεις πως εύχομαι "να είστε πάντα ευτυχισμένος με την οικογένεια σας και να έχετε πάντα γύρω σας ανθρώπους που αγαπάτε και σας αγαπούν.". Να χαίρεσαι τις κοράκλες σου.