ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

το λοιπόν...είμαι 21 και δεν είχα ποτέ σχέση με κάποιον και ως επακόλουθο ούτε σεξ. Ξέρω ότι αυτά πολλές φορές δεν πάνε μαζί, αλλά είμαι από αυτές που δε μπορούν να λειτουργήσουν αλλιώς.(θα μου πεις που το ξερεις αφου δεν το εχεις δοκιμάσει αλλά το ξέρω). Είμαι γενικά ντροπαλή και δε νιώθω άνετα με το σώμα μου και τη σεξουαλικότητά μου. Ξέρω ότι έχω μεγάλο πρόβλημα με την αυτοπεποίθησή μου και κάνω πολλές προσπάθειες να το αντιμετωπίσω αλλά δεν... Δεν θέλω να διαβάσω βλακείες του τύπου πίστεψε στον εαυτό σου, έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου, μικρή είσαι ακόμα...Θέλω να δω συμβουλές για το πως θα βγω από αυτό το κωλοαδιέξοδο. Γνωρίζω κάποιον και πάντα σκέφτομαι αρνητικά για το τι θα σκεφτεί για μένα...πάντα χαλάω μια γνωριμία ή δεν την ξεκινάω καν με την μη εμπιστοσυνη στον εαυτό μου. Άτομα που δείχνουν ότι ενδιαφέρονται για μένα, ίσως τους αποθαρρύνω μη δείχνοντας το δικό μου ενδιαφέρον γιατί δεν ξέρω πως. Μπορεί σε μερικούς να φαίνεται αστείο αλλά για μένα είναι μεγάλο πρόβλημα.Δεν ξέρω γιατί, αλλά νιώθω ότι κολλάω πάρα πολύ σε αυτόν τον τομέα. Και φυσικά όσο μεγαλώνω, τόσο χειροτερεύει η κατάστασή μου και μειώνεται η αυτοεκτίμηση μου. (που είναι ήδη στον πάτο). Λεσβία δεν είμαι, για να προλάβω μερικούς...Απλά αισθάνομαι πολύ άβολα στο να εκφραστώ ως γυναίκα και όχι ως κορίτσι πλέον. Ίσως να φταίει που μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον λίγο αυστηρό, που από μικρή που ήμουνα "καταδίκαζε" τις ερωτικές σχέσεις στην εφηβεία και έβαζε πάνω από όλα το διάβασμα. Έχεις καιρό για αυτά μου έλεγαν. Ναι όμως τώρα που οι περισσότερες φίλες μου έχουν εμπειρία και ζουν τη ζωή τους, εγώ φοβάμαι έστω να μιλήσω σε κάποιον που μου αρέσει. Νιώθω εγκλωβισμένη, γιατί γενικά δεν είμαι τόσο κλειστός άνθρωπος, παρά μόνο στο ερωτικό κομμάτι. Όταν μου κάνει κάποιος κλικ, είναι σαν να γίνομαι άλλος άνθρωπος και αντί να δείξω κάτι στον άλλο, φαίνεται λες και όχι απλά δεν τον θέλω αλλά μου είναι και αδιάφορος...Ντρέπομαι να πω ότι δεν έχω κάνει σχέση, ότι είμαι εντελώς άπειρη. Δεν έχω να το συζητήσω και με κανέναν αυτό το θέμα..Ειλικρινά, χρειάζομαι μια βοήθεια...Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Και σε ψυχολόγο έχω σκεφτεί να πάω, αλλά δεν θα νιώθω άνετα να συζητήσω αυτά τα θέματα μαζί του. Ενώ εδώ είναι αλλιώς...συγχαρητήρια πάντως και σε όποιον κατάφερε και διάβασε όλη την εξομολόγηση :D Όποιος μπορεί ας με βοηθήσει, έχω απελπιστεί με τον εαυτό μου...