4.10.2013 | 19:57
Και μπραβο μου δηλαδη
που καψουρευτηκα και του το παραδεχτηκα. Και πήγα και κάτω απ το σπίτι του χτες και αναψα και τσιγάρο, και μου είπε, είμαι τελείως αλλου. Και ούτε απελπίστηκα, ούτε τίποτα. Θα μου λείψει η μυρωδιά του, αλλά θα ξεχάσω σύντομα μάλλον, γιατί δεν πρόλαβε ν αρχίσει και τελείωσε η μικρή μας ιστορία. Κρίμα Βαγγελά. Να μην πίνεις τόσο. Να το κόψεις επιτέλους το τσιγάρο, καπνίζεις είδα χτες πάλι. Να συνεχίσεις με το τζουρά, είσαι καλός μαθαίνω, κι ελπίζω κάποια μέρα τώρα συντομα να σ'ακούσω να παίζεις, να σε καμαρώσω. Να την πιάσεις αυτή και να τη φιλήσεις, και να της πεις πως την αγαπάς, μην πονάς όπως εγώ. Και να ερωτευτείς, χειμώνας έρχεται, ν'αγκαλιάζει κάποιος τις μικρές σου πλατούλες. Δε θέλω να σε ξαναδώ. Πονάω. Είχες δίκιο, δε μπορεσα να το διαχειριστώ. Αλλά έτσι είναι ο έρωτας καμιά φορά.Να με θυμάσαι που και που ε. Εγω θα σε θυμάμαι
