20.10.2013 | 00:20
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ Α
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΑΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ,ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΒΡΗΚΑ ΤΗ ΔΥΜΑΝΗ ΝΑ ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΕΣΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕΣ. ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΩ. ΑΣ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΟΥ. ΑΚΟΜΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟ,ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΜΟΝΑΧΑ Η ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΣΧΕΣΗ.. ΑΛΛΑ ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΤΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΑΜΟΥΦΛΑΖ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ..Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.. ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ.. ΑΦΕΘΗΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ,ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ. ΠΛΗΓΩΣΑ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΩ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΣΟΥ ΖΩΝΤΑΝΗ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΠΕΙΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΩΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕ..ΑΛΛΑ ΠΑΡ'ΟΤΙ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ,ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ ΣΤ'ΑΛΗΘΕΙΑ.ΤΟ ΛΕΩ ΜΕ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΓΙΑΤΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΔΕΝ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ..ΑΛΛΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΜΟΥ Η ΖΩΗ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ.. ΣΕ ΣΥΝΧΩΡΩ,ΓΙΑΤΙ ΣΤ'ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΑΓΑΠΗΣΑ..'Η ΕΣΤΩ ΑΓΑΠΗΣΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΟ.ΑΡΚΕΤΟ ΩΣΤΕ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ..ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΖΗΜΙΑ..ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΟ ΗΞΕΡΑ ΤΟΤΕ..ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΝΑ ΣΕ ΔΩ ΚΑΙ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΕ ΣΥΜΒΕΙ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΩ,ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΗΚΑ.ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΗΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΤΟ ΔΩ ΝΩΡΙΤΕΡΑ.. ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΕ ΓΛΥΤΩΝΕ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ.ΤΑ ΙΣΩΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΟΦΕΛΟΥΝ. ΣΕ ΣΥΝΧΩΡΩ ΚΑΙ ΣΥΝΧΩΡΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΣΕ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΟΥ ΛΑΘΟΣ. ΜΕ ΟΣΗ ΑΓΑΠΗ ΔΙΑΘΕΤΩ ΠΙΑ.ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΕΓΩ.